رابطه بین سرمایه اجتماعی سازمانی با نگهداشت اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان، سال۱۳۹۰

مقدمه: اعضای هیات علمی به عنوان پراهمیت ترین عناصر نظام آموزش عالی بوده و جذب و نگهداشت اعضای هیات علمی از عوامل مهم در موفقیت دانشگاه ها محسوب می شود. از لحاظ نظری، سرمایه اجتماعی یکی از عواملی است که می تواند بر نگهداشت اعضای هیات علمی تاثیرگذار باشد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی سازمانی و نگهداشت اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال ۱۳۹۰ انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی- تحلیلی مقطعی است که در سال ۱۳۹۰ انجام گرفته است. محیط این پژوهش دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی کرمان بود. نمونه ای به حجم ۱۵۰ نفر به روش نمونه گیری طبقه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. گردآوری داده ها از طریق دو پرسشنامه بود که در مطالعات قبلی استفاده شده بود و روایی و پایایی آن ها نیز مجددا در این مطالعه بررسی و تایید شد. پرسشنامه ها توسط اعضای هیات علمی تکمیل شد و داده ها با استفاده از مدل رگرسیون و روش تحلیل مسیر تحلیل شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار نمره کل سرمایه اجتماعی در بین اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان ۹۶/۰±۱۶/۳ و میزان نگهداشت آنان ۶۱/۰±۱۳/۳ بود. بین سرمایه اجتماعی سازمانی و نگهداشت اعضای هیات علمی در دانشگاه علوم پزشکی کرمان، رابطه ای مستقیم و مثبت و دوطرفه مشاهده گردید (۶۵/۰=r). نتیجه گیری: بین دو متغیر سرمایه اجتماعی و نگهداشت همبستگی مثبتی وجود دارد؛ بنابراین سرمایه اجتماعی یکی از عواملی است که افزایش آن با بهبود نگهداشت اعضای هیات علمی همراه است؛ لذا مدیران دانشگاه ها می توانند با تکیه بر عوامل موثر بر بهبود سرمایه اجتماعی سعی در افزایش نگهداشت کنند، البته در کنار این عوامل نباید از سایر عوامل موثر غفلت کنند.