نقش راه کارهای نوین آموزشی در کاهش خطاهای تجویز داروهای وریدی- یک مطالعه کارآزمایی بالینی غیر تصادفی شده

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 49

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJME-11-6_007

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: از میان خطاهای دارویی اشتباه در تجویز داروهای وریدی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از آنجا که به روز نبودن اطلاعات دارویی می تواند یکی از علل اشتباهات دارویی باشد و استفاده از آموزش الکترونیکی امکان دسترسی سریع به جدید ترین منابع را فراهم می سازد این تحقیق با هدف تعیین تاثیر راه کارهای نوین آموزشی بر کاهش خطاهای تجویز داروهای وریدی توسط پرسنل شامل خطا در دوز دارو، بررسی قبل از تجویز، بررسی حین و بعد از تجویز، بررسی محل تجویز، نوع حلال، حجم حلال، مدت زمان تزریق و آموزش به بیمار انجام پذیرفت. روش ها: این تحقیق یک بررسی مداخله ای تک گروهی است که در سال ۸۸-۱۳۸۷ در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز اجرا گردید. نمونه ها شامل داروهای وریدی بود که توسط مسوولین اجرای دستورات دارویی در بخش های داخلی تجویز می شدند. اطلاعات مربوط به قبل و شش ماه پس از ارائه کارگاه آموزشی جمع آوری گردید. مداخله آموزشی برای کلیه پرستاران مسوول تجویز دارو، و به صورت کارگاهی مرکب از سخنرانی، تمرین، بازاندیشی، و فرصت یادگیری الکترونیکی در مورد خطاهای تجویز دارو و منابع کسب اطلاعات روزآمد بود. داده ها با تست های آماری مک نمار و توزیع دوجمله ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: در این مطالعه ۶۰۳ مورد تجویز داروی وریدی (۳۰ نوع دارو) از نظر ده متغیر مورد مشاهده قرار گرفتند. آموزش موجب کاهش معنادار میزان خطا در متغیرهای «بررسی قبل از تزریق» (۵/۶۰ درصد در مقابل ۶/۶ درصد)، «بررسی محل تزریق» (۳/۲۵ درصد در مقابل ۴/۳ درصد)، «مدت زمان تزریق» (۱/۵۰ درصد در مقابل ۶/۲۷ درصد)، «بررسی حین تزریق» (۷/۴۲ درصد در مقابل ۷/۱۶ درصد)، «بررسی پایان تزریق» (۳/۴۲ درصد در مقابل ۲/۱۷ درصد) و «آموزش به بیمار» (۲/۹۱ درصد در مقابل ۶/۷۵ درصد) شده است (۰۵/۰p<). نتیجه گیری: استفاده از راه کارها و منابع نوین (منابع و نرم افزار های معتبر الکترونیکی) از طریق خودآموزی، جهت کاهش خطاهای تجویز دارویی توسط پرستاران در بخش های بیمارستانی، امری ضروری به نظر می رسد.