عوامل موثر بر پذیرش یادگیری الکترونیکی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران بر مبنای مدل پذیرش فناوری

مقدمه: کاربرد فناوری اطلاعات در نظام های آموزشی یک برنامه و جریان آموزشی فعال است، که آموزش نوین را برای حضور موثر در هزاره سوم ترسیم می کند، ولی مقدم برکاربرد آن، باید تلاش شود عوامل موثر بر پذیرش، بهره وری، بهره برداری و استفاده از این پدیده شناسایی شود در این راستا مقاله حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر پذیرش یادگیری الکترونیکی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران بر مبنای مدل پذیرش فناوری(Technology Acceptance Model: TAM) در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفته است. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۳۸۹ هستند که با شیوه نمونه گیری تصادفی ساده نمونه ای با حجم ۳۲۱ دانشجو انتخاب شدند. ابزار گرداوری اطلاعات، پرسشنامه (محقق ساخته بر اساس مدل پذیرش فناوری) با ضریب پایایی ۸۱/۰ است. تحلیل داده ها از طریق آمار توصیفی و هم چنین آمار استنباطی از طریق تکنیک آماری مدل یابی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر تاییدی با استفاده از نرم افزار LISREL انجام گردید. نتایج: متغیرهای برداشت ذهنی از آسانی استفاده از یادگیری الکترونیکی، برداشت ذهنی از مفید بودن یادگیری الکترونیکی، نگرش دانشجویان نسبت به استفاده از یادگیری الکترونیکی و تصمیم به استفاده از یادگیری الکترونیکی به عنوان عوامل موثر بر پذیرش و استفاده یادگیری الکترونیکی دارای اثرات مثبت بر پذیرش و استفاده از یادگیری الکترونیکی در سطح ۰۱/۰ در میان دانشجویان هستند. نتیجه گیری: بر اساس تجزیه و تحلیل داده ها، مدل پذیرش یادگیری الکترونیکی در جامعه مورد مطالعه با توجه به شاخص های برازش دارای برازش مناسب است. بر همین اساس قابلیت به کارگیری را در جامعه موردنظر را داراست.