تاثیر حرکات کششی و تنفسی حین کلاس بر میزان یادگیری دانشجویان پزشکی

مقدمه: ارتقای کیفیت آموزشی یکی از مهم ترین نگرانی های مسوولین آموزشی است. متخصصین بر این اعتقاد هستند که شناسایی و رفع عوامل مخل یادگیری مانند خستگی فراگیران می تواند نقش بسزایی در ارتقای یادگیری داشته باشد. هدف این مطالعه، بررسی اثر انجام حرکات کششی و تنفسی حین تدریس بر میزان یادگیری دانشجویان پزشکی بود. روش ها: در یک مطالعه نیمه تجربی،۸۴ نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که در نیمسال دوم سال تحصیلی ۸۸-۸۷ واحد درسی ژنتیک را انتخاب کرده بودند، به روش نمونه گیری تصادفی ساده به دو گروه ۴۳ نفری تجربی و ۴۱ نفری شاهد تقسیم شدند. تعداد جلسات، زمان کلاس، محتوای درس، و مدرس برای هر دو گروه یکسان بود. در گروه تجربی، حرکات کششی و تنفسی در حین تدریس اجرا شد و در گروه شاهد، تدریس بدون استفاده از این حرکات انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون چند گزینه ای و به صورت پیش آزمون–پس آزمون جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های آماری توصیفی و آزمون های آمار استنباطی (آزمون t) انجام گردید. نتایج: نتایج تجزیه و تحلیل داده های آماری نمرات پیشرفت تحصیلی در گروه شاهد و تجربی، اختلاف معناداری را بین نمرات پیشرفت تحصیلی دانشجویان پزشکی در گروه شاهد و تجربی نشان داد (۰۵/۰, p=۹۱۲/۲-t=). نتیجه گیری: از آنجا که اجرای حرکات کششی و تنفسی حین تدریس باعث بهبود پیشرفت تحصیلی دانشجویان پزشکی در درس ژنتیک شده است. اجرای این حرکات در کلیه کلاس ها و کارگاه های آموزشی توصیه می شود.