بکارگیری الگوی طرح تدریس اعضای تیم از دید دانشجویان پرستاری

مقدمه: توانایی اعضای یک تیم در کار، برقراری ارتباط موثر، پیش بینی و رفع تقاضاهای یکدیگر و ایجاد اطمینان به دنبال انجام فعالیت های هماهنگ جمعی را کار تیمی گویند. یکی از نکات مهم این است که چگونه می توانیم دانشجویان رشته های مختلف را برای کارهای گروهی کارآ آماده سازیم. با توجه به اینکه برخی از فعالیت های کلاسی و عمده فعالیت های یادگیری بالینی دانشجویان و پس از فارغ التحصیلی در کارهای اجرایی در گروه های کاری بوده؛ این مطالعه به دنبال آن است تا به شناختی از نتایج بکارگیری الگوی طرح تدریس اعضای تیم از دید دانشجویان دست یابد. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه از نوع روش ترکیبی (mix methods) می باشد که جامعه هدف آن دانشجویان تحصیلات تکمیلی پرستاری می باشد. گردآوری داده ها از طریق آزمون و پرسش های باز صورت گرفته که در نهایت پرسش های باز به شیوه کیفی مورد تجزیه و تحلیل واقع شده است. سوالات آزمون نیز به صورت چهار گزینه ای و در رابطه با متن درس بوده و دانشجویان به سوالات در پایان تدریس پاسخ گفتند. نتایج: از بین نمرات فردی کسب شده که طیف ۳۰+ تا ۱۰- را داشت، تنها یک نفر توانست نمره کامل ۳۰ را احراز کند. ۲ نفر نمره ۲۲ (۲ اشتباه) و مابقی ۹ نفر نمره ۲۶ (یک اشتباه) را کسب نمودند. نتایج کدگذاری و خلاصه سازی پاسخ های سوال باز دو دسته احساسات مثبت و منفی را مشخص نمود. در محور احساسات مثبت احساس جدید بودن یادگیری به شیوه ای دیگر، خوشایند بودن جو کلاس، هیجان انگیز بودن روش آموزش، ایجاد حس رقابت نسبت به سایر تیم ها و نداشتن احساس خستگی در پایان کلاس قرار داشتند. در محور احساسات منفی هم زیر محورهای نیاز به تلاش زیاد جهت یادگیری، منحرف شدن حواس ومتداول نبودن شیوه تدریس قرار داشت. نتیجه گیری: علی رغم جدید بودن روش آموزش، دانشجویان مشتاقانه تلاش به یادگیری و اجرای این روش نمودند. در کل دانشجویان نمرات خوبی را احراز نمودند که البته ممکن است هم به جدید و جذاب بودن محتوا برگردد و هم می تواند تحت تاثیر مقطع تحصیلی دانشجویان باشد و یا علاوه بر این موارد ناشی از موثر بودن این روش آموزش نیز بوده باشد. پیشنهاد می گردد شیوه های آموزش تیمی بیشتری در برنامه روش های تدریس دروس مختلف طراحی و اثرگذاری آنها بررسی گردد و امید است استفاده از چنین شیوه هایی بتدریج در مقاطع مختلف تحصیلی از دبستان تا دانشگاه متداول شده و قابلیت بکارگیری و انجام کارهای گروهی هر چه بیشتر گردد.