ارزیابی وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری

مقدمه: بررسی وضعیت موجود عرصه های آموزش بالینی،تضمین کننده پیشرفت حرفه پرستاری در آینده خواهد بود. هدف از این مطالعه، ارزیابی وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری بوده است. روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی،در دانشگاه علوم پزشکی اهواز طی نیمسال اول سال تحصیلی ۸۸-۱۳۸۷، ۱۳۳ نفر دانشجوی پرستاری کارآموز و کارورز به صورت نمونه گیری آسان و در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه پژوهشگر ساخته حاوی ۳۳ سوال جهت بررسی نقاط قوت و ضعف آموزش بالینی، بین نمونه های مورد پژوهش توزیع و سپس کلیه پرسشنامه ها جمع آوری شد. داده ها با نرم افزار SPSS و به صورت آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردیدند. نتایج: دیدگاه کارورزان و کارآموزان در مورد آموزش بالینی به ترتیب با میانگین و انحراف معیار ۷۸/۰±۴۹/۳ و ۶/۰±۱۴/۳ در حد متوسط و در مرز خوب ارزیابی گردید. مهم ترین نقطه قوت آموزش بالینی از دیدگاه کارآموزان و کارورزان مربوط به ترتیب «اطلاع دانشجو از نحوه ارزشیابی بالینی در ابتدای دوره عملی» و برخورد مناسب مربی بالینی با میانگین ۶۲/۴ و ۲۷/۴ بود و مهم ترین نقاط ضعف به ترتیب عدم همکاری بخش با دانشجو با میانگین نمره ۴/۱ و عدم هماهنگی بین آموخته های تئوری و فعالیت های بالینی با میانگین نمره۱/۲ گزارش گردید. نتیجه گیری: وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان در حد متوسط بود. تقویت جنبه های مثبت و اصلاح نقایص می تواند گامی موثر در راستای ارتقای کیفیت آموزش بالینی باشد و بازنگری توسط مسوولین آموزشی برای یک محیط بالینی آموزشی مناسب، پیشنهاد می گردد.