مقایسه عوامل مرتبط با آموزش بالینی اثربخش از دیدگاه مدرسان و دانشجویان

مقدمه: در فرایند آموزش، تدریس و یادگیری به هم وابسته هستند. بنابراین، اثربخشی باید از هر دو دیدگاه دانشجو و مدرس بررسی گردد تا بتوان از طریق نزدیک کردن دیدگاه ها، به آموزش بهتری دست یافت. این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه عوامل مرتبط با آموزش بالینی اثربخش از دیدگاه مدرسان و دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شده است. روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، جامعه پژوهش، مدرسان و دانشجویان سال آخر بودند. محیط پژوهش را دفاتر کار مدرسان، بیمارستان ها و مراکز بهداشتی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تشکیل می داد. نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف از ۵۳ عضو هیات علمی و ۱۱۸ دانشجو صورت گرفت. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و عوامل مرتبط با آموزش بالینی شامل پنج حیطه کلی خصوصیات فردی فراگیر، مدرس بالین، محیط بالین، برنامه ریزی آموزشی و ارزشیابی بالینی بود. سوالات هر حیطه بر مبنای مقیاس رتبه بندی پنج نقطه ای امتیازبندی گردید. پرسشنامه ها بدون نام در قالب پاکت های بدون نام، با مراجعه به نمونه های پژوهش توزیع، و پس از یک هفته جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS صورت گرفت. نتایج: میانگین نمرات در حیطه های عوامل مرتبط با خصوصیات فردی فراگیر، مدرس بالین، محیط بالین، برنامه ریزی آموزشی، بیش از ۴ و تنها درحیطه ارزشیابی بالینی میانگین نمره ۸۱/۰±۹۵/۳ از نمره کل پنج بود. نتایج آزمون t برای چهار حیطه پیش گفت به ترتیب ۴۶/۰، ۴۵/۰، ۵۳/۰، ۳۹/۱ و برای حیطه ارزشیابی ۳۸/۰ بود که تفاوت معنی دار آماری نداشتند. نتیجه گیری: با توجه به نزدیک بودن اهمیت این عوامل از دیدگاه دانشجویان و مدرسان، بکارگیری مجموع این عوامل توسط مدرسان و دست اندرکاران آموزش بالینی در جهت ارتقای کیفیت آموزش توصیه می گردد.