خودارزشیابی دانشجویان سال آخر پزشکی از میزان توانایی آنها در صلاحیت های عمومی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

مقدمه: ارزشیابی توانمندی های دانش آموختگان می تواند بازتاب مناسبی از عملکرد برنامه آموزش پزشکی را فراهم کند و منجر به بهبود آن شود. هدف از انجام این مطالعه، سنجش توانمندی های عمومی دانشجویان سال آخر پزشکی از دیدگاه خودشان بود. روش ها: در این پژوهش توصیفی- ارزشیابی، ۷۱ نفر دانشجوی در حال دانش آموختگی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، خود را بر اساس یک فرم ارزشیابی ۱۰۱ موردی، با مقیاس لیکرت، در ۱۷ صلاحیت عمومی پزشکی مورد ارزشیابی قرار دادند. با محاسبه میانگین رتبه های داده شده به مجموع موارد مربوط به هر یک از قابلیت ها، نمره آنها در هر قابلیت تعیین گردید. نتایج: دانش آموختگان پزشکی این دانشگاه در تمامی صلاحیت ها از میانگین رتبه ای بیش از ۵/۳ برخوردار بودند. بالاترین میانگین رتبه ها به صلاحیت های معرفی بیمار (۷۵/۰=SD، ۹۴/۴=X)، پروسیجرهای پایه (۴۷/۰=SD، ۸۳/۴=X)، تفسیر آزمایشات (۵۳/۰=SD، ۶۹/۴=X) و تصمیم گیری تشخیصی (۶۶/۰=SD، ۶۹/۴=X)، و پایین ترین رتبه ها به پزشکی سالمندی (۸۶/۰=SD، ۵۶/۳=X)، تغذیه (۸۴/۰=SD، ۵۶/۳=X)، مدیریت مراقبت ها (۸۰/۰=SD، ۷۳/۳=X) و پروسیجرهای پیشرفته (۷۵/۰=SD، ۰۲/۴=X) اختصاص داشت. نتیجه گیری: تاکید برنامه آموزش پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بر بیمار نسبت به جامعه بیشتر است و بنابراین، تقویت قابلیت های پزشکی مورد نیاز جامعه، نظیر پزشکی سالمندی، تغذیه، مدیریت مراقبت ها و پروسیجرهای پیشرفته مستلزم توجه بیشتری در طول برنامه تحصیلی و برنامه های آموزش مداوم است. تقویت هر یک از قابلیت های فوق می تواند موجب بهبود کیفیت ارائه خدمات مراقبتی در جامعه شود