آگاهی کارورزان دانشگاه علوم پزشکی شیراز درباره پرفشاری خون

مقدمه: تشخیص و درمان به موقع و صحیح پرفشاری خون در پیشگیری از عوارض این بیماری شایع و اغلب بدون علامت، از اهمیت بسزایی برخوردار است. این پژوهش به منظور تعیین میزان آگاهی کارورزان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در مورد جنبه های مختلف پرفشاری خون طراحی گردید. روش ها: در مطالعه ای توصیفی- مقطعی در سال ۱۳۸۳، بین کلیه اینترن های بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز (۱۱۱ نفر)، پرسشنامه ای پایا و روا متشکل از ۵۰ سوال پیرامون جنبه های مختلف بیماری، شامل: تشخیص، درمان، عوارض بیماری و عوارض جانبی داروهای ضد پرفشاری خون توزیع شد. داده ها با نرم افزار SPSS، به صورت میانگین و انحراف معیار و مقایسه ها با استفاده از آزمون های مجذور کای، آزمون t و ANOVA و همبستگی با آزمون اسپیرمن تحلیل گردید. نتایج: میانگین کل نمرات ۳۵/۸۶۱/۲۷ از ۵۰ و به تفکیک جنس برای کارورزان مرد و زن به ترتیب ۶۵/۷۳۰/۲۸ و ۵۲/۹۲۹/۲۶ برآورد گردید. در این مطالعه ۲۳ درصد از کارورزان از سطح آگاهی ضعیف، ۵۹ درصد از سطح آگاهی متوسط و ۱۸ درصد از سطح آگاهی خوبی درباره پرفشاری خون برخوردار بودند. نتیجه گیری: اکثریت کارورزان شرکت کننده در مطالعه از سطح آگاهی متوسط تا ضعیفی در مورد پرفشاری خون برخودار بودند. بررسی علل ناکافی بودن سطح آگاهی کارورزان رشته پزشکی و اتخاذ راه کارهای مناسب برای ارتقای سطح آگاهی آنان درباره پرفشاری خون توصیه می گردد.