دوره آموزش اورژانس های شایع برای دانشجویان پزشکی:گزارش یک تجربه

چکیده مقدمه. ماهیت حوادث اورژانسی و خطرناک به گونه ای است که نیازمند اقدامات درمانی سریع می باشد. تحقیقات نشان می دهد پزشکان جوان هنوز در برخورد با شرایطی که جان بیمار را تهدید می کند, آمادگی کافی ندارند. با توجه به نیازی که در این زمینه احساس می شد، این پژوهش, با هدف بررسی تاثیر دوره آموزش اورژانس های شایع بر مهارتهای عملی دانشجویان پزشکی در برخورد با بیماران اورژانسی برگزار گردید. روش ها. این مطالعه مداخله ای نیمه تجربی به صورت پیش و پس آزمون در شهریور ماه ۱۳۸۱ در اورژانس بیمارستان آموزشی آیت اله کاشانی اصفهان به صورت یک دوره یک ماهه و در دو بخش عملی و نظری برگزار گردید و در آن ۱۵ نفر از دانشجویان دوره بالینی پزشکی که حداقل بخش های جراحی و داخلی را گذرانده اند، شرکت کردند. نگرش دانشجویان در مورد توانایی های آنها در حیطه های مختلف در ابتدا و انتهای دوره توسط پرسشنامه بررسی گردید و اطلاعات به دست آمده توسط آزمون آماری ویلکاکسون (Wilcoxon) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. علاوه براین, پرسشنامه نگرش سنجی در مورد کل دوره آموزش در پایان دوره توسط دانشجویان تکمیل گردید و میانگین و انحراف معیار سوالات آن محاسبه شد. نتایج. دانشجویان در اکثر حیطه های مورد نظر به جز در مورد اورژانس های مرتبط با گوش و حلق و بینی, توانایی خود را در پایان دوره بالاتر از قبل ارزیابی نمودند. بحث. این دوره یک ماهه با تاکید بر آموزش اورژانس های تروما برگزار گردید و نتایج حاصل، نشانگر تاثیر مثبت این دوره در افزایش اعتماد به نفس و توانایی دانشجویان در برخورد با بیماران ترومایی بود. به نظر می رسد اجرای وسیع و سازمان یافته تر این طرح ها به عنوان بخشی از آموزش، مفید می باشد.