اثر محلول پاشی با اسیدسالیسیلیک بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان تحت تنش شوری
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 57
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPE-5-2_009
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
چکیده
مقدمه: شوری یکی از تنش های اصلی محیط به حضور غلظت زیاد نمک های محلول در خاک اطراف ریشه مربوط می شود که به دو دلیل سبب کاهش رشد گیاه می شود اول به علت پدیده اسمزی سبب کاهش جذب آب و دوم به دلیل سمیت یون عامل شوری همراه جریان شیره خام به درون برگ سبب جلوگیری از رشد گیاه می شود. اسیدسالیسیلیک فرآیندهای فیزیولوژیکی در گیاهان را تنظیم و عوارض جانبی تنش را کاهش داده و می تواند اثر نامطلوب تنش را بهبود بخشد. لذا این آزمایش با هدف بررسی اثر محلول پاشی اسیدسالیسیلیک بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان تحت تنش شوری اجرا شد.
مواد و روش ها: بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی اسیدسالیسیلیک بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان رقم آرماویرسکی تحت تنش شوری آزمایشی در شرایط مزرعه به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ اجرا گردید. فاکتور اول شامل چهار سطح شوری (عدم تنش، ۴، ۶ و ۸ دسی زیمنس بر متر) و فاکتور دوم محلول پاشی با اسیدسالیسیلیک در سه سطح (صفر، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم بر لیتر) بود. در این آزمایش صفاتی از جمله: ارتفاع بوته، قطر طبق، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و درصد روغن اندازه گیری شد.
نتایج: نتایج این بررسی نشان داد که اثر تنش شوری بر تمام صفات مورد بررسی معنی دار بود. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که شوری باعث کاهش صفات ارتفاع بوته، قطر طبق، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک می شود. اثر اسیدسالیسیلیک بر بیشتر صفات معنیدار بود و مصرف آن موجب افزایش صفات مورد بررسی در شرایط تنش شوری شد. بیشترین عملکرد دانه در تیمار عدم تنش (شوری ۲ دسی زیمنس) و در حالت مصرف ۲۰۰ میلی گرم بر لیتر اسیدسالیسیلیک با ۸/۳۰۵۸ کیلوگرم در هکتار به دست آمد و کمترین عملکرد دانه از تیمار شوری ۸ دسی زیمنس و عدم محلول پاشی با اسیدسالیسیلیک با ۲/۱۴۵۹ کیلوگرم در هکتار حاصل شد.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که روند رشد، عملکرد و اجزای عملکرد تحت اثر منفی شوری قرار گرفتند، که در این بین عملکرد دانه و ارتفاع بوته بیشترین و درصد روغن کمترین واکنش را نشان دادند. کاربرد اسیدسالیسیلیک به صورت محلولپاشی با افزایش رشد در شرایط شور، توانست بخشی از افت عملکرد را جبران و تحمل به شوری را در گیاه آفتابگردان افزایش دهد. در نتیجه کاربرد این ماده در مناطق شور می تواند در افزایش عملکرد و کاهش اثرات سوء ناشی از تنش شوری موثر باشد. در این تحقیق کاربرد ۲۰۰ میلی گرم بر لیتر اسیدسالیسیلیک در تنش شوری ۲ دسی زیمنس بالاترین میزان عملکرد دانه آفتابگردان را حاصل نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان