بررسی تولیدات علمی پژوهشگران ایرانی در حوزه آموزش و ترویج کشاورزی براساس داده های پایگاه SCOPUS

سابقه ایجاد رشته آموزش و ترویج کشاورزی در کشور ایران به حدود نیم قرن می رسد. طی این مدت، پژوهشگران و دست اندرکاران این رشته علاوه بر فعالیت در سطح عرصه و ارتباط با کشاورزان، پژوهش های درخور توجهی را نیز برای اعتلای سطح این رشته به انجام رسانده اند. با این حال سهم محققان کشور در عرضه آثار علمی این حوزه در سطح جهانی موضوعی است که چندان مورد توجه قرار نگرفته است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی میزان تولیدات علمی پژوهشگران رشته آموزش و ترویج کشاورزی کشور در سطح جهانی است. بدین منظور ابتدا مقالات مرتبط با این حوزه بدون در نظرگرفتن هرگونه محدودیت زمانی از طریق جستجو در پایگاه استنادی SCOPUS استخراج و پالایش گردیده و سپس نتایج مزبور با استفاده از شاخص های علم سنجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل شده نشان می دهد در بازه زمانی ۱۹۸۲ تا ۲۰۱۶ حدود ۲۱۶ مقاله در این زمینه از طرف پژوهشگران ایرانی عرضه شده است. بر اساس میانگین هندسی متوسط رشد سالانه مقالات در این حوزه حدود ۸/۶ است. همچنین حدود ۶۵ درصد از مقالات توسط دو یا سه نویسنده و تنها ۷/۱۵ درصد آنها توسط یک نویسنده تالیف شده است. به علاوه، دانشگاه های تهران، آزاد اسلامی (علوم و تحقیقات) و شیراز بالاترین سهم را در پشتیبانی از مقالات تولید شده داشته اند. در مجموع به ۲۱۶ مقاله تولید شده ۳۹۸ مورد استناد صورت گرفته که در این میان مقالات منتشر شده در سال ۲۰۱۰ بیشترین استناد را دریافت کرده اند.