بررسی تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر تاب آوری پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب نظامی

مقدمه: انگیزه کاری در پرستاران ممکن است در طول زمان کاهش یابد و خطر ترک کار و کمبود نیرو، نظام سلامت را تهدید می کند. در این حالت تقویت تاب آوری پرستاران با استفاده از مداخلات روان شناختی از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر تاب آوری پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب نظامی در شهر تبریز انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه ی نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون می باشد که جامعه آماری آن را پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب نظامی در شهر تبریز در نیمه ی دوم سال ۱۴۰۰ تشکیل می دادند. بر اساس معیارهای ورود، ۵۰ پرستار انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. برای گروه مداخله، آموزش مثبت اندیشی به شیوه حضوری و بحث گروهی در هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای انجام شد. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های مشخصات جمعیت شناختی و تاب آوری کانر و دیویدسون استفاده شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۱ و با استفاده از آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بین دو گروه آزمون و کنترل از نظر مشخصات دموگرافیک تفاوت معنی داری وجود نداشت. میانگین تاب آوری پرستاران قبل از مداخله در گروه آزمون ۶/۱۲±۳۹/۲۸ و در گروه کنترل ۹/۵۴±۴۱/۵۶ بود که تفاوت آماری معنی داری نداشتند (۰/۳۲P=). بعد از مداخله در گروه آزمون به ۴/۶۶ ± ۶۰/۱۲ و در گروه کنترل به ۸/۹۸ ± ۴۲/۶۰ رسید که این تفاوت بین دو گروه معنی دار بود (۰/۰۰۱P<). همچنین تاب آوری از زمان پیش آزمون به پس آزمون در گروه مداخله ارتقا یافت (۰/۰۰۱P<) ولی در گروه کنترل معنی دار نبود (۰/۱۶=P). نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر تاب آوری پرستاران، پیشنهاد می گردد این روش ساده و ارزان و قابل اجرا برای پرستاران مورد استفاده قرار گیرد.