توصیف تجارب تدریس اعضاء هیات علمی غیربالینی دانشگاه های علوم پزشکی

مقدمه: با توجه به اینکه در شرایط زندگی امروز، نیازهای جامعه در حال تغییر دائمی هستند، در این راستا می بایست در فرایند آموزش تغییر ایجاد کرد. دروس غیربالینی قسمت اصلی دوره آموزش علوم پزشکی را تشکیل می دهد که تاثیر و ماندگاری آن، نیازمند تدریس متناسب با یادگیری مادام العمر است. هدف از این مطالعه توصیف و تبیین تجارب تدریس اعضاء هیات علمی غیربالینی دانشگاه های علوم پزشکی است. روش ها: این مطالعه یک مطالعه کیفی با رویکرد تحلیل محتوی قراردادی است که به کنکاش در خصوص نقطه نظرات اعضای هیات علمی می پردازد. شرکت کنندگان در این مطالعه ۱۴ نفر از اساتید غیربالینی دو دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و بوشهر در مرتبه های علمی مختلف بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از روش مصاحبه فردی عمیق نیمه ساختارمند استفاده شد. یافته ها: از کدگذاری و دسته بندی داده های حاصل، اعضای هیات علمی به چهار مضمون اصلی معیارهای انتخاب روش تدریس، فاکتورهای مورد توجه در تدریس، عوامل موثر در تدریس و کلاس درس و انتقال تجارب آموزشی به دیگر اساتید به عنوان تجارب اشاره نمودند. نتیجه گیری: مشارکت کنندگان، تجارب موفقی مثل تدریس جذاب، تدریس کاربردی، ایجاد صمیمیت با دانشجو و درک شرایط خاص دانشجو را بیان کردند و عدم علاقه و انگیزه کافی اساتید، عدم آشنایی کافی با روش های نوین تدریس و عدم تسلط کافی استاد به مطلب و عدم هماهنگی کافی بین دانشجو و استاد را بعنوان تجارب ناموفق بیان کردند.