بررسی تاثیر مصرف موضعی روغن آفتابگردان در پیشگیری از عفونتهای بیمارستانی در نوزادان نارس

مقدمه: یکی از مهم ترین علت مرگ نوزادان نارس، عفونت های بیمارستانی می باشد و پوست نیز می تواند یکی از راه های ورود عفونت به بدن باشد. با توجه به نقش روغن آفتاب گردان همراه با ماساژ در کاهش عفونت های بیمارستانی، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر موضعی روغن آفتاب گردان در پیشگیری از عفونت های بیمارستانی در نوزادان نارس انجام شد. روش­کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۵ بر روی ۶۰ نوزاد نارس (کمتر از ۳۴ هفته حاملگی) بستری در بخش NICU بیمارستان قائم (عج) مشهد در دو گروه ماساژ با روغن آفتاب گردان (۲۷ نفر) و گروه کنترل (۳۳ نفر) انجام شد. سطح بدن این نوزادان روزانه ۳ بار تا ۲ هفته و سپس ۲ بار تا ۲۸ روز با روغن آفتاب گردان پوشیده شد. کشت خون، میزان پلاکت و گلبول های سفید خون در موقع بدحال شدن نوزاد سنجیده شد. همچنین بررسی وضعیت پوست در روزهای ۱، ۳، ۷، ۱۴، ۲۱ و ۲۸ بعد از چرب کردن پوست ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۱) و آزمون کای اسکوئر و تی تست انجام گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: نتایج کشت خون اولیه مثبت (۶۷/۰=p) و کشت خون ثانویه مثبت (۱۵/۰=p) در دو گروه ماساژ با روغن آفتاب گردان و کنترل تفاوت معنی داری نداشت. وضعیت بالینی پوست نوزادان گروه مداخله در تمام مدت مطالعه به شکل معنی داری بهتر از نوزادان گروه کنترل (۰۵/۰>p) و میانگین مدت بستری در گروه مداخله حدود ۴ روز کمتر از گروه کنترل (۰۳۹/۰=p) بود. نتیجه گیری: در این مطالعه استفاده از روغن آفتاب گردان، کاهش محسوسی در پیشگیری از عفونت های بیمارستانی نداشت، ولی با توجه به وضعیت پوست بهتر و مدت بستری کمتر نوزادان گروه مداخله، مصرف روغن آفتاب گردان به طور معمول می تواند سودمند باشد.