مشخصات اسکار سزارین قبلی در افراد با و بدون چسبندگی داخل شکمی در بیمارستان آیت الله طالقانی شهر تهران در سال ۱۳۹۵

مقدمه: در افراد کاندیدای سزارین با سابقه سزارین قبلی، احتمال چسبندگی داخل شکمی بیش از افراد بدون سابقه سزارین می باشد و این امر می تواند موجب افزایش طول مدت جراحی، خونریزی حین عمل، عوارض مادری و جنینی و نیاز به کمک گرفتن از جراحان دیگر شود، لذا مطالعه حاضر با هدف استفاده از مشخصات اسکار شکمی جهت پیش بینی و آمادگی برای مقابله با چسبندگی های داخل شکمی انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی آینده نگر در سال ۱۳۹۵ بر روی ۱۰۹ زن با حاملگی ترم و سابقه سزارین و کاندیدای سزارین مجدد در بیمارستان آیت الله طالقانی تهران انجام شد. برای هر بیمار فرم اطلاعاتی شامل خصوصیات فردی، شاخص توده بدنی، خصوصیات اسکار شکم و شدت چسبندگی حین عمل ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۲) و آزمون های آماری من ویتنی، کای دو و دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از ۱۰۹ زن مورد مطالعه، ۷۳ نفر (۹۷/۶۶%) فاقد چسبندگی و ۳۶ نفر (۰۲/۳۲%) دارای چسبندگی بودند که از میان آنها، ۱۷ نفر (۶۰/۱۵%) چسبندگی متراکم و رگ دار یا لگن منجمد داشتند. بر اساس نتایج مطالعه، دو گروه افراد با چسبندگی نازک یا فاقد چسبندگی و افراد با لگن منجمد یا چسبندگی متراکم از نظر مسطح و غیر مسطح بودن اسکار (۰۴۲/۰=p)، ارتفاع اسکار (۰۰۵/۰=p) و فرورفته و غیرفرو رفته بودن اسکار (۰۰۴/۰=p) با هم تفاوت معنی داری داشتند. نتیجه گیری: اسکار شکمی فرورفته در زنان با سابقه سزارین قبلی، با میزان و شدت چسبندگی ارتباط دارد (۰۵/۰>p).