تاثیر شش هفته تمرین پرانایاما بر سطوح سرمی کورتیزول و فشارخون زنان باردار در سه ماهه سوم بارداری
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 46
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-21-6_007
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: افزایش بیش از اندازه هورمون استرس در اواخر بارداری، مشکلات زیادی از جمله تغییر در فشارخون زن باردار را به همراه خواهد داشت. ابتلاء به افزایش بیش از اندازه فشارخون بارداری با خطراتی مانند عقب افتادن رشد جنین در داخل رحم، زایمان زودرس، جدا شدن جفت و مرده زایی همراه است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر شش هفته تمرین پرانایاما در سه ماهه سوم بارداری بر سطوح سرمی کورتیزول و سطوح فشارخون زنان باردار انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال ۱۳۹۵ بر روی ۱۸ نفر از زنان سه ماهه سوم بارداری مراجعه کننده به یکی از مطبهای تخصصی زنان زایمان شهرستان بابل انجام شد. افراد به طور تصادفی به دو گروه پرانایاما (۸ نفر) و کنترل (۱۰ نفر) تقسیم شدند. گروه پرانایاما تمرینات آرام سازی و تنفسی را به مدت ۶ هفته و به صورت ۲ جلسه ۶۰ دقیقهای در هفته انجام دادند. اندازهگیری فشارخون و نمونهخونی به صورت ناشتا از ورید آرنجی در شرایط استراحت، ۴۸ ساعت قبل و بعد از اجرای طرح انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۳) و آزمون های شاپیروویک، تی مستقل و تی جفتی انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: بر اساس نتایج، تمرین پرانایاما باعث کاهش معنی دار سطوح سرمی کورتیزول گردید (۰۳۵/۰=p). همچنین سطوح فشارخون دیاستولیک در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داد (۰۰۱/۰=p). نتایج نشان داد که فشارخون سیستولیک در گروه تمرین نسبت به کنترل تغییر معنی داری نداشت (۰۷۹/۰=p). نتیجه گیری: با توجه به اهمیت سه ماهه سوم بارداری، در صورت استرس بالای زنان باردار، جهت کنترل سطوح فشارخون و دیگر عوارض استرس میتوان از تمرینات پرانایاما بهره برد.
نویسندگان
مرضیه عابدی امیری
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.
سید محسن آوندی
استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.
صدیقه اسماعیل زاده
استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات ناباروری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :