بررسی تاثیر سولفات منیزیم موضعی بر شدت درد زایمان: کارآزمایی بالینی دوسوکور

مقدمه: زایمان، فرآیندی دردناک و طولانی است. به کار بردن روشی بدون عارضه برای مادر و جنین جهت کاهش طول مدت زایمان و شدت درد آن می تواند سبب افزایش تمایل مادران به زایمان طبیعی و کاهش میزان سزارین شود. سولفات منیزیم موضعی در برخی بیمارستان ها به صورت تجربی جهت بهبود افاسمان و دیلاتاسیون سرویکس استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر سولفات منیزیم موضعی بر بهبود روند زایمان انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی ۶۰ زن نخست زا با بارداری ترم که در ۶ ماه نخست سال ۱۳۹۶ جهت انجام زایمان به بیمارستان مهدیه تهران مراجعه کرده بودند، انجام شد.افراد به روش تصادفی در دو گروه ۳۰ نفری سولفات منیزیم و پلاسبو قرار گرفتند. در گروه سولفات منیزیم در ابتدای فاز فعال زایمان، ۱۰ سی سی سولفات منیزیم ۵۰% و در گروه پلاسبو ۱۰ سی سی آب مقطر روی سرویکس ریخته شد و سپس سیر لیبر در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدای فاز فعال و ۲ ساعت بعد، شدت درد با استفاده از مقیاس دیداری درد اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۷) و آزمون های تی مستقل، من ویتنی، کای دو و آزمون دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: شدت درد گزارش شده توسط مشارکت کنندگان در ابتدی مداخله بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (۷۱۰/۰=p). ۲ ساعت پس از مداخله میانگین شدت درد در گروه کنترل افزایش یافت که این میزان تغییر از نظر آماری معنادار بود (۰۴۰/۰=p)، در حالی که در گروه سولفات منیزیم شدت درد تغییر معناداری نداشت (۰۶۲/۰=p). ۲ ساعت پس از مداخله میانگین افاسمان و دیلاتاسیون در گروه سولفات منیزیم به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (۰۰۱/۰>p). نتیجه گیری: سولفات منیزیم موضعی با بهبود وضعیت سرویکس موجب کاهش طول مدت زایمان می شود. به علاوه منجر به کاهش احساس درد زایمان شده، اما تاثیری منفی بر شدت انقباضات رحمی ندارد.