مقایسه اثر دو دوز میزوپروستول واژینال در سقط سه ماهه دوم بارداری

مقدمه: سقط های سه ماهه دوم ۱۵-۱۰% تمام سقط های دنیا را به خود اختصاص می دهند و مسئول دو سوم عوارض مرتبط با سقط می باشند. برای ختم حاملگی در سه ماهه دوم بارداری، میزوپروستول به عنوان یک داروی قوی و موثر شناخته می شود. تاکنون مطالعات مختلفی در مورد دوز مناسب این دارو انجام شده و نتایج مختلفی به دست آمده است، اما هیچ گونه توافقی در مورد دوز مناسب تر دارو وجود ندارد، لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر دو دوز میزوپروستول واژینال جهت سقط سه ماهه دوم انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۲ بر روی ۱۰۰ زن باردار که جهت سقط سه ماهه دوم به بیمارستان دولتی علی بن ابیطالب زاهدان مراجعه و بستری شدند، انجام شد. در گروه ۱ میزوپروستول واژینال ۴۰۰ میکروگرم هر ۳ ساعت و در گروه دوم میزوپروستول واژینال ۶۰۰ میکروگرم هر ۶ ساعت حداکثر تا ۵ دوز واژینال تجویز شد. اطلاعات شامل دوز مصرفی، فاصله زمانی القاء تا ختم و عوارض در پرسشنامه درج گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۸) و آزمون های آماری کای اسکوئر و تی مستقل انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در مورد تعداد کل داروی مورد استفاده، در گروه ۴۰۰ میکروگرم، مقدار داروی مورد استفاده به طور معنی داری کمتر بود (۰۰۱/۰>p). عوارض و فواصل زمانی القاء تا خروج جنین نیز با دوز ۴۰۰ میکروگرم پایین تر بود، اما از نظر آماری اختلاف معناداری مشاهده نشد (۱۰۸/۰=p). نتیجه گیری: هر دو دوز دارویی ۴۰۰ و ۶۰۰ میکروگرم دارای قدرت اثر برابر و میزان عوارض مشابه هستند، اما با دوز ۴۰۰ میکروگرم، نیاز به دوز کلی دارو کمتر بوده و مدت زمان لازم برای دفع جنین نیز کمتر است.