بررسی تاثیر زنجبیل بر دیسمنوره اولیه: مروری سیستماتیک بر کارآزماییهای بالینی و مطالعات نیمه تجربی انجام شده در جهان
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 89
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-21-0_009
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: دیسمنوره، اختلال ژنیکولوژیک شایعی میباشد که در هر سیکل قاعدگی، باعث بروز مشکلات رفتاری و اختلال در روند زندگی روزمره یک زن میگردد. زنجبیل در درمان دیسمنوره ایفای نقش مینماید، از این رو مطالعه مروری حاضر با هدف جمع آوری و بررسی کارآزماییهای بالینی در رابطه با تاثیر زنجبیل خوراکی و موضعی بر دیسمنوره انجام شد. روش کار: در این مطالعه مروری، کارآزماییهای بالینی و مطالعات نیمه تجربی تا دسامبر ۲۰۱۷ به زبان فارسی و انگلیسی در پایگاههای فارسی IranMedex، Magiran، IranDoct، IRCT و پایگاههای انگلیسی PubMed، Scopus،Science direct ، Embase و Cochrane و با کلید واژه های فارسی دیسمنوره، قاعدگی دردناک، زنجبیل و انگلیسیDysmenorrhea ، Menstrual pain، Menstrual cramp، Painful menstruation، Zingiber، Ginger، Shokyo، Gingiber officinale و Zingier بدون اعمال محدودیت زمانی مورد بررسی قرار گرفتند و مقالات دارای معیار ورود، وارد مطالعه شده و مورد آنالیز کیفی قرار گرفتند. یافته ها: پس از بررسی ۲۱۰۱ مقاله، ۱۲ کارآزمایی بالینی که بر اساس معیار جداد نمره ۳ و بالاتر و ۳ مطالعه نیمه تجربی بر اساس معیار EPHPP با امتیاز ۰۰/۳-۵۱/۱ مورد بررسی قرار گرفتند. در اکثر مقالات به خاصیت ضدالتهابی و مهار سیکلواکسیژناز و به دنبال آن کاهش لوکوترین و پروستاگلاندین در هر دو فرم خوراکی و موضعی زنجبیل اشاره شده بود که در تسکین درد دیسمنوره موثر بودند. به دلیل ناهمگونی مطالعات، امکان انجام متاآنالیز وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، شواهد قابل اعتباری مبنی بر تاثیر مثبت زنجبیل خوراکی و موضعی بر کاهش درد و التهاب به خصوص در سه روز اول قاعدگی وجود دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شبنم مظفری
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، تهران، ایران.
مرضیه ساعی قره ناز
دانشجوی دکترای بهداشت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، تهران، ایران.
گیتی ازگلی
استادیار گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :