مقایسه تاثیر ۱۲ هفته تمرین بادی بالانس و عضلات کف لگن بر شدت کمردرد دوران بارداری

مقدمه: کمردرد، یکی از شایع ترین اختلالات اسکلتی - عضلانی است که اکثر زنان آن را برای اولین بار در دوران بارداری تجربه می کنند. کمردرد در دوران بارداری می تواند باعث ناتوانی و یا کاهش کیفیت زندگی زنان باردار شود. تمرینات ورزشی، یکی از گزینه های درمان و پیشگیری از کمردرد طی دوران بارداری است که به نظر می رسد محدودیت ها و عوارض سایر روش های درمانی را نداشته باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر ۱۲ هفته تمرین بادی بالانس و کگل بر شدت کمردرد دوران بارداری انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی در سال ۱۳۹۴ بر روی ۶۰ زن نخست باردار مبتلا به کمردرد بارداری انجام شد. شرکت کننده ها در چهار گروه ۱۵ نفری: تمرین بادی­بالانس، تمرین کگل، ترکیب بادی­بالانس-کگل و گروه کنترل قرار گرفتند و به مدت ۱۲ هفته تمرینات را انجام دادند. ابزار گردآوری داده­ها، مقیاس ۱۰ نمره ای دیداری درد (VAS) بود که نمره درد بیمار قبل از انجام تمرینات و در ماه آخر بارداری ثبت می شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم­افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون­های آماری کولموگروف اسمیرنوف، تی زوجی و آنووا انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: در پایان مداخله، میانگین کمردرد بارداری در گروه بادی بالانس و تمرین ترکیبی کاهش معنا داری داشت (۰۵/۰>p)، میانگین کمردرد بارداری گروه کگل، هرچند بعد از تمرین کاهش داشت، اما از نظر آماری معنی دار نبود (۱۳۸/۰=p). میانگین کمردرد بارداری گروه کنترل نیز افزایش معناداری داشت (۰۰۰۱/۰=p). بین تاثیر تمرینات کگل و ترکیب بادی­بالانس-کگل بر کمردرد بارداری تفاوت معناداری وجود داشت (۰۰۶/۰=p). همچنین ۱۲ هفته تمرین بادی­بالانس، تمرین کگل و ترکیب بادی­بالانس-کگل بر کاهش شدت کمردرد دوران بارداری تاثیر معناداری داشت (۰۰۰۱/۰=p). نتیجه­گیری: پروتکل تمرینی بر پایه بادی­بالانس و کگل باعث بهبود کمردرد دوران بارداری می شود، ولی تمرین بادی بالانس باعث کاهش بیشتر کمردرد بارداری می شود.