تاثیر کرم لاوندر با یا بدون حمام پا بر استرس، اضطراب و افسردگی زنان پس از زایمان: یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترلشده
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 100
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-20-10_007
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: دوران پس از زایمان، یک دوران آسیبپذیر از نظر مشکلات روانی میباشد. طب گیاهی ممکن است یک مداخله موثر جهت بهبود وضعیت روانی مادران باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر کرم لاوندر با یا بدون حمام پا بر استرس، افسردگی و اضطراب انجام شد. روش کار:این مطالعه کارآزمایی تصادفی کنترل شده در سال ۹۳-۱۳۹۲ بر روی ۱۴۱ زن ۴۰-۱۸ ساله با بارداری اول تا سوم با سن بارداری ۲۸-۲۵ هفته در تبریز انجام شد. افراد در سه گروه دریافتکننده کرم لاوندر و حمام پا، کرم لاوندر به تنهایی و پلاسبو قرار گرفتند. زنان از بلافاصله پس از زایمان به مدت ۶ هفته، ۵/۱ ساعت قبل از خواب حدودا ۲ گرم (۲ بند انگشت) از کرم (لاوندر یا پلاسبو) را به طور موضعی به پاها میمالیدند. گروه حمام پا بعد از مصرف کرم پاهای خود را در آب گرم غوطهور میکردند. اضطراب، افسردگی و استرس قبل از مداخله و ۶ هفته پس از زایمان با استفاده از پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-۲۱) مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۴) و آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، کروسکال والیس و منویتنییو استفاده شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: قبل از مداخله بین سه گروه از نظر نمره اضطراب، افسردگی و استرس تفاوت آماری معنیداری وجود نداشت. ۶ هفته پس از زایمان تفاوت آماری معنیداری بین سه گروه از نظر اضطراب (۰۰۱/۰>p)، استرس (۰۰۱/۰>p) و افسردگی (۰۰۱/۰>p) وجود داشت که بر اساس آزمون منویتنی یو، تفاوت دو گروه مداخله با گروه پلاسبو از نظر آماری معنیدار بود (۰۵/۰p<)، اما بین دو گروه مداخله تفاوت آماری معنیداری وجود نداشت. نتیجهگیری: کرم لاوندر با یا بدون حمام پا میتواند اضطراب، افسردگی و استرس زنان را در دوره پس از زایمان کاهش دهد.
نویسندگان
فاطمه عفتی داریانی
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.
سکینه محمدعلیزاده چرندابی
دانشیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
سمیه زارعی
کارشناس ارشد مامایی، بیمارستان حضرت زهرا (س)، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران.
اعظم محمدی
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشکده علوم پزشکی ساوه، ساوه، ایران.
مژگان میرغفوروند
دانشیار گروه مامایی، مرکز تعیین کننده های اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :