تاثیر کپسول گرده خرما بر ارگاسم و رضایت مندی جنسی زنان یائسه: یک کارآزمایی بالینی دوسوکور کنترل شده
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 69
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-20-10_006
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه:کاهش رضایت جنسی و فقدان ارگاسم در روابط جنسی، از مشکلات شایع زنان یائسه می باشد که کیفیت زندگی ایشان را تحت تاثیر قرار می دهد. در کتب طب سنتی گرده خرما به عنوان گیاه تقویت جنسی معرفی شده است و در تحقیقات اخیر باعث بهبود رفتار جنسی در حیوانات آزمایشگاهی شده است، اما پژوهشی جهت بررسی گرده خرما بر عملکرد جنسی در انسان انجام نشده است، لذا مطالعه حاضر با هدف تاثیر گرده خرما بر ارگاسم و رضایت مندی جنسی زنان یائسه انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور همراه با گروه دارونما در سال ۱۳۹۵ بر روی ۶۰ زن یائسه دارای یائسگی طبیعی و فاقد هرگونه اختلال عملکرد جنسی، مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد انجام شد. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در دو گروه مصرف کننده کپسول گرده خرما و دارونما به مدت ۳۵ روز قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه عملکرد جنسی زنان (FSFI) بود که بخشی از آن وضعیت ارگاسم و رضایت مندی جنسی را مورد ارزیابی قرار می داد. قبل و بعد از مداخله، عملکرد جنسی زنان بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های دقیق فیشر، من ویتنی،تی زوجی و تی مستقل انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین تغییر نمره حیطه ارگاسم زنان یائسه بعد از مداخله نسبت به قبل از آن در گروه مداخله به صورت معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (۰۰۴/۰=p). میانگین تغییر نمره رضایت مندی جنسی در مرحله بعد از مداخله، در دو گروه مداخله و کنترل معنی داری نبود (۱۲۲/۰=p). نتیجه گیری: مصرف کپسول گرده خرما باعث بهبود ارگاسم زنان یائسه می شود، اما بر حیطه رضایت مندی جنسی تاثیری ندارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
صدیقه یوسف زاده
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سمیه صادقی
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
حسن رخشنده
استادیار گروه فارماکولوژی، مرکز تحقیقات فارماکولوژیک و گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سلمه دادگر
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سید رضا مظلوم
دکترای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :