بررسی مقادیر سرمی گلوتاتیون، پاراکسوناز و میلوپراکسیداز در زنان مبتلا به دیابت بارداری در مقایسه با زنان باردار سالم در شهر خرم آباد طی سال های ۹۴-۱۳۹۳
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 103
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-20-8_002
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: استرس اکسیداتیو نقش مهمی را در پیشرفت دیابت بارداری دارد. تولید بیش از حد گونههای فعال اکسیژن میتواند منجر به آسیبهای جدی سلولی گردد که این امر می تواند نتایج جدی برای مادر و جنین داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی سطوح سرمی گلوتاتیون، پاراکسوناز و میلوپراکسیداز در دیابت بارداری در مقایسه با بارداری سالم انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد - شاهدی در سال های ۹۴-۱۳۹۳ بر روی ۳۰ زن مبتلا به دیابت بارداری و ۳۰ زن باردار سالم مراجعه کننده به بیمارستان عسلیان شهر خرم آباد انجام شد. دو گروه از نظر سن، هفته بارداری و شاخص توده بدنی همسان بودند. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. مقادیر سرمی گلوتاتیون با استفاده از روش الایزا و مقادیر پاراکسوناز و میلوپراکسیداز با استفاده از روش نورسنجی اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۹) و آزمون های آماری تی مستقل و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سطوح سرمی قندخون ناشتا در دیابت بارداری به طور معنی داری بالاتر از بارداری سالم بود (۰۰۱/۰>p). میانگین سطوح سرمی گلوتاتیون در دیابت بارداری به طور معنی داری پایین تر از بارداری سالم بود (۰۳۰/۰=p). فعالیت آنزیمهای پاراکسوناز (۲۲۵/۰=p) و میلوپراکسیداز (۶۰۲/۰=p) تفاوت معنی داری را بین دیابت بارداری و بارداری سالم نشان نداد. بر اساس نتایج آزمون رگرسیون لوجستیک، گلوتاتیون به طور معنی داری فاکتور خطر منفی برای دیابت بارداری بود و میتواند نقش محافظت کننده را در برابر این بیماری داشته باشد (۰۴۵/۰=p). نتیجه گیری: در مطالعه حاضر، سطوح سرمی گلوتاتیون به طور معنی داری در دیابت بارداری پایین تر از بارداری سالم بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی خسروبیگی
دانشیار گروه بیوشیمی و ژنتیک، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
حسن احمدوند
استاد گروه بیوشیمی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :