بررسی تاثیر ماساژ نوزاد توسط مادر بر اندوه پس از زایمان در زنان نخست زا
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 62
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-20-6_009
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: اندوه پس از زایمان از جمله عوارضی است که می تواند بر سلامت مادر و چگونگی ارتباط وی با نوزاد و در نتیجه سلامت جسمی و روانی او تاثیر بگذارد، لذا تیم درمان باید مداخلات زودهنگام جهت پیشگیری از اندوه مادران را مورد توجه قرار دهند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر ماساژ نوزاد توسط مادر بر اندوه پس از زایمان در زنان نخست زا انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۵ بر روی ۵۴ زن نخست زا با زایمان طبیعی مراجعه کننده به بیمارستان های امام رضا (ع) و ام البنین (س) مشهد انجام شد. مادران گروه مداخله از روز اول تا دهم بعد از زایمان، روزانه یک مرتبه به مدت ۱۵ دقیقه نوزاد خود را ماساژ می دادند. در گروه شاهد هیچ مداخله ای صورت نگرفت. سطح اندوه پس از زایمان در روزهای اول، چهارم و دهم بعد از زایمان در هر دو گروه مداخله و کنترل ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های من ویتنی، تست دقیق فیشر و کای دو انجام شد. یافته ها: در روز اول بعد از زایمان،میانگین نمره اندوه گروه ها تفاوت آماری چندانی نداشت (۰۸۴/۰=p)، در حالی که میانگین نمره اندوه در روز چهارم (۰۰۱/۰=p) و دهم (۰۳۴/۰=p) بعد از زایمان بین گروه ها اختلاف معنی داری داشت؛ به این معنا که میانگین شدت اندوه در گروه مداخله در روزهای چهارم و دهم پس از زایمان کمتر از گروه کنترل بود. نتیجه گیری: ماساژ نوزاد در کاهش شدت اندوه پس از زایمان موثر است. نظر به اینکه ماساژ نوزاد، روشی مفید و بدون هزینه جهت کاهش شدت اندوه مادران است، انجام آن بعد از زایمان به منظور پیشبرد سلامت روانی مادر به مادران توصیه می گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سولماز کوهستانی
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
زهرا عابدیان
مربی گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت مبتنی بر شواهد، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
حبیب الله اسماعیلی
استاد گروه آمار، مرکز تحقیقات نوزادان، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
نگار اصغری پور
استادیار گروه روانشناسی بالینی، مرکز تحقیقات روان پزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :