بررسی میزان بقاء ۱ تا ۱۰ ساله سرطان پستان در زنان ایرانی: یک مطالعه مرور سیستماتیک و فراتحلیل
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 43
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-19-22_003
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: سرطان پستان، شایع ترین بدخیمی عضوی در زنان است که سالانه باعث ۱۹% مرگ و میر در زنان سراسر جهان می شود. برآورد میزان بقاء در بیماران مبتلا به این سرطان، می تواند به عنوان یکی از شاخص های مهم در کنترل بیماری و ارزیابی روش های درمانی مورد استفاده قرار گیرد. میزان بقاء سرطان پستان در کشور به صورت پراکنده گزارش شده و اطلاع جامعی در دسترس نیست. در نتیجه مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان بقاء یک تا ۱۰ ساله سرطان پستان در زنان به روش فراتحلیل انجام شد. روش کار: در این مطالعه مرور سیستماتیک و فراتحلیل اطلاعات در مورد میزان بقاء ۱ تا ۱۰ ساله سرطان پستان در زنان ایرانی در تمام مقالات منتشر شده تا پایان سال ۱۳۹۲ از طریق جستجو در بانک های اطلاعاتیIranmedex ، Magiran، SID،PubMed ، web of science، science Direct، Scopus و google scholar با استفاده از کلمات کلیدی و ترکیبات آن ها، توسط دو پژوهشگر آموزش دیده به طور مستقل استخراج شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل اثرات تصادفی در متاآنالیز، متارگرسیون و آزمون کوکران توسط نرم افزار STATA(نسخه ۱/۱۱) و SPSS (نسخه ۱۶) انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: تعداد ۱۷ مطالعه با حجم نمونه ۱۱۹۰۹ نفر وارد فرآیند فراتحلیل شدند. میزان بقاء ۱ ساله سرطان پستان در زنان ایران ۹۴%، ۵ ساله ۷۱% و ۱۰ ساله ۵۶% و میزان بقاء ۲، ۳ و ۴ ساله به ترتیب %۸۳، ۷۹% و ۷۱% برآورد شد. در مطالعات مورد بررسی، کم ترین میزان بقاء ۱ ساله مربوط به مطالعه استان اردبیل با میزان بقاء ۸۲% و بیش ترین میزان مربوط به مطالعه استان تهران با میزان ۹۹% بود. نتیجه گیری: میزان بقاء ۱ و ۵ ساله سرطان پستان در زنان ایرانی در حد مطلوب می باشد و با افزایش سال های سپری شده از زمان تشخیص، میزان بقاء کاهش می یابد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آرزو کریمی
کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.
زینب مرادی
کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.
کورش سایه میری
دانشیار گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.
علی دل پیشه
استاد گروه اپیدمیولوژی بالینی، مرکز تحقیقات پیشگیری از آسیب های روانی- اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.
فاطمه سایه میری
کارشناسی ارشد بیوشیمی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :