ارتباط استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و گرایش به فرزندآوری در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و فردوسی مشهد: مطالعه مقطعی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 47
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-19-19_002
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: از آنجا که میزان باروری با عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مرتبط است، شناسایی دقیق این عوامل ضرورت دارد. ایران در مرحله نزول روند رشد جمعیتی قرار دارد و مواردی که می تواند نقش موثری در روند کاهش باروری داشته باشد، پیشرفت تکنولوژی است. نمونه ای از تکنولوژی، گسترش صنعت ارتباطات به ویژه شبکه های اجتماعی مجازی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و گرایش به فرزندآوری در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و فردوسی مشهد انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۹۴ بر روی ۹۰۹ نفر از دانشجویان دانشگاه فردوسی و علوم پزشکی مشهد انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه استفاده از شبکه های اجتماعی در ۵ بعد و پرسشنامه گرایش به فرزندآوری بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۹) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد. میزانp کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در میان ابعاد استفاده از شبکه های اجتماعی، شدت استفاده با درصد میانگین ۶۰، از بقیه ابعاد بیشتر بود. نوع استفاده، شدت استفاده و میزان کنشگری با گرایش به فرزندآوری ارتباط مثبت و معنی داری داشتند (۰۰۱/۰>p) و میزان استفاده و طول مدت عضویت ارتباط معنی داری نداشتند (۲۵/۰=p). سن، بعد خانوار و مقطع تحصیلی نیز با گرایش به فرزندآوری ارتباط منفی و معنی داری داشتند (۰۰۲/۰>p). نتیجه گیری: باروری افراد بیشتر متاثر از ویژگی های فردی مانند سن و بعد خانوار است. به نظر می رسد به طور کلی استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بر کاهش تمایل به باروری تاثیری نداشته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فائزه قربانی
دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
ناهید گلمکانی
استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
محمد تقی شاکری
استاد گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :