بررسی رابطه دیابت بارداری با افسردگی پس از زایمان
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 82
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-19-7_003
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: ماه اول پس از زایمان بحرانی ترین زمان برای مادران بوده و با افزایش سه برابری خطر ابتلاء به افسردگی همراه است. مشکلات طبی در بارداری ممکن است منجر به افسردگی پس از زایمان شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط دیابت بارداری با افسردگی پس از زایمان در مراجعه کنندگان به درمانگاه های بهداشت شهرستان زابل انجام شد. روش کار: این مطالعه تحلیلی آینده نگر در سال ۱۳۹۴ بر روی ۱۰۵ زن باردار با تشخیص قطعی دیابت و ۱۵۷ زن باردار سالم مراجعه کننده به درمانگاه های بهداشت شهرستان زابل انجام شد. اطلاعات مربوط به پژوهش با استفاده از فرم اطلاعات فردی، پرسشنامه افسردگی بک، پرسشنامه رضایت ازدواج اینریچ، حمایت اجتماعی وین فیلد و تایگمن و افسردگی پس از زایمان ادین برگ انجام جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۱) و آزمون های کای دو، تی تست، من ویتنی و میزان خطر نسبی و آنالیز رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: ۳۶ نفر (۳/۳۴%) از افراد مبتلا به دیابت بارداریو ۳۰ نفر (۱/۱۹%) از افراد غیر مبتلا ۶-۴ هفته پس از زایمان افسرده شده بودند. بر اساس آزمون آماری کای دو، ارتباط آماری معنی داری بین دیابت بارداری و افسردگی پس از زایمان وجود داشت (۰۰۶/۰=p). زنان مبتلا به دیابت بارداری، ۷۹/۱ برابر نسبت به زنان غیر مبتلا در معرض ابتلاء به افسردگی پس از زایمان بودند (۲۰/۲-۳۷/۱=CI ۰۰۶/۰=p). نتیجه گیری: دیابت بارداری می تواند یک عامل خطر احتمالی در بروز افسردگی پس از زایمان باشد، بنابراین توصیه می شود با تدابیر پیشگیرانه و درمان به موقع این بیماری، میزان افسردگی پس از زایمان را کاهش داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ساناز نهبندانی
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دفتر تحقیقات و فن آوری دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
فاطمه ناهیدی
استادیار گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
نورالسادات کریمان
استادیار گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
ملیحه نصیری
استادیار گروه آمار زیستی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :