روش زایمان و پیامدهای مادری در زنان مراجعه کننده به بیمارستان های شهر سنندج ۱۳۹۲
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 41
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-18-185_001
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: اگرچه عوارض پس از زایمان طبیعی و سزارین شناخته شده است، اما تصمیم در مورد بهترین نوع زایمان (واژینال در برابر سزارین) هنوز از طرف متخصصین و از نظر تجارب زنان زایمان کرده اختلاف نظر دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی روش زایمان و پیامدهای مادری آن در بیمارستان های شهر سنندج انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی از اردیبهشت ۱۳۹۱ لغایت اردیبهشت سال ۱۳۹۲ بر روی ۵۹۸۴ نفر از زنان مراجعه کننده جهت انجام زایمان به بخش زایمان بیمارستان های شهر سنندج انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته و شامل سه بخش بود: بخش اول شامل مشخصات فردی واحدهای پژوهش، بخش دوم در ارتباط با مشکلات همراه با حاملگی فعلی و بخش سوم شامل روش زایمان و پیامدهای مادری زایمان تا زمان ترخیص (خونریزی، پارگی پرینه، پارگی سرویکس، چسبندگی غیرطبیعی جفت، دریافت آنتی بیوتیک، ترانسفوزیون خون، هیسترکتومی، بستری در ICU و مرگ مادری) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS(نسخه ۲۰) و آزمون های کای دو و مدل رگرسیون لجستیگ چندگانه انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در مجموع در طول مطالعه ۵۹۸۴ زایمان در بیمارستان های شهر سنندج انجام شده بود که از این تعداد ۳۴۶۰ زایمان (۸۲/۵۷%) به صورت واژینال و ۲۵۲۴ زایمان (۱۸/۴۲%) به روش سزارین انجام شده بود. بین روش زایمان و پیامدهای زایمان مانند خونریزی شدید، پارگی سرویکس، استفاده از آنتی بیوتیک و بستری شدن در بخش ICU ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد (۰۰۱/۰=p). نتیجه گیری: در مطالعه حاضر عوارضی مانند خونریزی، پارگی پرینه، پارگی سرویکس، بستری شدن در ICU در زایمان واژینال + اپی زیاتومی بیشتر از سزارین بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه رضایی
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.
فرناز زندوکیلی
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.
روناک شاهوی
دانشیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.
دائم روشنی
استادیار گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.
فریبا فرهادی فر
دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :