تاثیر شمارش حرکات جنین بر سلامت روان مادر در سه ماهه سوم بارداری: یک مطالعه تصادفی کنترل شده
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 79
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-18-139_002
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: اضطراب، یکی از مشکلات روان شناختی زنان باردار است که گاهی می تواند شکل بیمارگونه به خود گرفته و بهداشت روانی مادر را تحت تاثیر قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر شمارش حرکات جنین بر سلامت عمومی مادر انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی در سال ۱۳۹۲ بر روی ۲۰۸ زن نخست زا انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفته و در هفته ۲۸ بارداری، پرسشنامه GHQ-۲۸ را تکمیل کردند، سپس گروه مداخله اقدام به شمارش حرکات جنین از هفته ۳۷-۲۸ بارداری کرده و گروه کنترل از مراقبت های معمول برخوردار شدند. هر دو گروه در هفته ۳۷ بارداری مجددا پرسشنامه را تکمیل و نتایج مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های تی مستقل، تی زوج، کای اسکوئر و آزمون دقیق فیشر استفاده شد و میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمرات GHQ در گروه مداخله در هفته ۲۸ و ۳۷ بارداری به ترتیب ۲۳/۱۰±۵۲/۲۳ و ۱۲/۱۰±۰۹/۲۱ بود که تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (۰۲۵/۰=p). این میزان در گروه شاهد به ترتیب ۴۳/۹±۶۹/۲۳ و ۶۰/۸±۸۸/۲۳ بود و تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت (۵۲/۰=p). در مقایسه میانگین نمرات بین دو گروه مشخص شد که در هفته ۲۸ بارداری تفاوت معنی دار نبود (۳۷/۰=p)، اما در هفته ۳۷ تفاوت معنی دار بود (۰۰۲/۰=p) و شمارش حرکات جنین توانسته است سطح سلامت روانی مادر را نسبت به گروه کنترل بهبود بخشد. تفاوت معنی داری در میانگین دفعات نگرانی مادر در اثر کاهش حرکات جنین (۳۶/۰=p) و بستری شدن به دلیل آن (۲۵/۰=p) و میانگین سن بارداری در زمان کاهش حرکت جنین در دو گروه وجود نداشت (۱۹/۰=p). نتیجه گیری: شمارش حرکات جنین توسط مادردر هفته های ۲۸ تا ۳۷ بارداری سلامت عمومی مادر را بهبود می بخشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه دل آرام
استادیار گروه مامائی، دانشکده پرستاری و مامائی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
فرزانه سلطانی پور
کارشناس ارشد مامائی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
لعبت جعفرزاده
استادیار گروه زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :