تاثیر مکمل خوراکی آنتی اکسیدان ها (ویتامین E و امگا ۳) بر تعداد و شدت گرگرفتگی زنان یائسه
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 112
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-17-133_003
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: افزایش امید به زندگی در زنان و وجود عوارض و مشکلات دوران یائسگی و عوارض ناشی از هورمون درمانی باعث گرایش افراد به استفاده از طب مکمل و جایگزین شده است. آنتی اکسیدانها نقش مهمی در پیشگیری از عوارض یائسگی دارند. هدف مطالعه حاضر تعیین اثر مکمل خوراکی آنتی اکسیدان ها (ویتامین E و امگا ۳) بر گرگرفتگی زنان یائسه بود. روش کار: این مطالعه مداخله ای شبه تجربی در سال ۹۱-۱۳۹۰ بر روی ۷۲ زن یائسه در اهواز انجام شد. افراد در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله، درمان با مکمل خوراکی آنتی اکسیدان ها (روزانه یک کپسول ۸۵۰ میلی گرمی) به مدت ۱۲ هفته انجام شد. ابزارهای مطالعه شامل فرم ثبت اطلاعات فردی و زمینه ای و فرم ثبت هفتگی تعداد و شدت گرگرفتگی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۸) و آزمون های تی زوجی و مقادیر تکراری انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین تعداد گرگرفتگی در گروه مداخله از ۴۴/۱±۶۶/۵ به ۱۳/۱±۸۶/۳ و شدت گرگرفتگی از ۳۷/۰±۴۷/۲ به ۳/۰±۰۸/۲ در شبانه روز کاهش یافت (۰۰۰۱/۰=p). در پایان هفته دوازدهم درمان، میانگین بهبودی تعداد گرگرفتگی ۹/۳۱% و میانگین بهبودی شدت گرگرفتگی ۱۶/۱۵% بود (۰۰۰۱/۰=p). دو گروه از نظر تعداد (۰۰۲/۰=p) و شدت (۰۰۳/۰=p) گرگرفتگی اختلاف معنی داری داشتند. نتیجه گیری: مکمل خوراکی آنتی اکسیدان ها می تواند به عنوان یکی از روش های طب مکمل و جایگزین جهت کاهش تعداد و شدت گرگرفتگی دوران یائسگی استفاده شود.
نویسندگان
مریم هنرجو
کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
میترا تدین
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، مرکز تحقیقات یائسگی در زنان و مردان، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
پروین عابدی
استادیار گروه تغذیه جامعه، دانشکده پرستاری مامایی، مرکز تحقیقات یائسگی در زنان و مردان، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :