بررسی اثر میزوپروستول زیر زبانی در پیشگیری از خونریزی در عمل جراحی سزارین

مقدمه: میزوپروستول یک داروی منقبض کننده رحمی قوی است که بر اساس نتایج مطالعات انجام شده، در جلوگیری و درمان خونریزی پس از زایمان موثر است. اما مطالعات محدودی در زمینه تاثیر آن در خلال اعمال جراحی سزارین و جلوگیری از خونریزی پس از آن انجام گرفته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر میزوپروستول زیرزبانی در پیشگیری از خونریزی در سزارین انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۸۷ بر روی ۱۸۶ زن که در بیمارستان شهدای تجریش داوطلب عمل سزارین بودند، انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه میزوپروستول + اکسی توسین و دارونما + اکسی توسین قرار گرفتند. افراد به صورت تصادفی، ۴۰۰ میکروگرم میزوپروستول زیرزبانی یا پلاسبو بلافاصله بعد از کلامپ بند ناف دریافت کردند. تمام بیماران یک محلول رقیق اکسی توسین به صورت انفوزیون وریدی در هنگام خروج جفت نیز دریافت کردند. متغیر نهایی، تعیین میزان خونریزی حین عمل با استفاده از اختلاف میزان هموگلوبین و هماتوکریت قبل و بعد از عمل بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS (نسخه ۱۵) و آزمون های تی، کای دو یا تست دقیق فیشر انجام شد. مقدار p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: دو گروه از نظر میانگین سن، پاریتی، سن بارداری و وزن جنین، علت سزارین، نوع بیهوشی، طول مدت جراحی و سایر متغیرهای حین زایمانی و همچنین از نظر هموگلوبین و هماتوکریت قبل و پس از عمل اختلاف معنی داری نداشتند (۰۵/۰میزوپروستول به طور معنی داری  افت هموگلوبین و هماتوکریت کمتر از گروه دارونما بود همچنین میزان نیاز به عوامل منقبض کننده رحمی اضافی در گروه میزوپروستول به طور معنی داری کمتر بود (۸/۱۸% در برابر ۳۱/۴۷%، ۰۰۱/۰=p). دو گروه از نظر نیاز به ترانسفوزیون و بروز عواض دارویی نیز اختلاف معنی داری نداشتند (۰۵/۰میزوپروستول زیرزبانی باعث کاهش میزان خونریزی حین عمل در خلال سزارین و نیاز به عوامل یوتروتونیک اضافی می شود. اگرچه این مقدار از کاهش خونریزی باعث کاهش میزان ترانسفوزیون نمی شود.