بررسی تاثیر مشاوره گروهی بر سازگاری با ناباروری زنان نابارور در کلینیک الزهراء تبریز
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 105
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-17-113_002
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: تقریبا یک پنجم زوجین، نابارور هستند و سالانه در جهان ۲ میلیون زوج به این میزان افزوده می شود. تنوع میزان سازگاری، منعکس کننده آسیب های درون فردی است که بر ظرفیت افراد جهت سازگاری با حوادث استرس زای زندگی مانند ناباروری تاثیر می گذارد. هدف از مداخلات روانی، شناخت و کمک به فرد جهت سازگاری بیشتر با شرایط موجود می باشد. با توجه به شیوع ناباروری در جامعه و مشکلات روان شناختی ناشی از آن، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مشاوره گروهی بر سازگاری با ناباروری انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو گروهه در سال۹۳-۱۳۹۲ بر روی ۹۲ زن نابارور مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی الزهراء تبریز انجام شد. از ابزار سازگاری روانی با ناباروری به منظور سنجش میزان سازگاری افراد با ناباروری استفاده شد. در گروه مشاوره گروهی، مشاوره بر اساس دستورالعمل مشاوره روانی ناباروری توسط پژوهشگر ارائه شد. گروه کنترل، مراقبت های معمول مرکز را دریافت کردند. پس از اتمام مداخله مشاوره گروهی، پرسشنامه سازگاری با ناباروری مجددا در اختیار گروه کنترل و مداخله قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون آماری تی زوج، تی مستقل و کای دو انجام شد. ۰۵/۰>p معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمرات سازگاری با ناباروری در گروه مشاوره گروهی (۱۳/۱۰±۳۹/۵۸) کاهش قابل توجهی نسبت به گروه کنترل (۲۸/۱۳±۶۳/۹۰) داشت و از نظر آماری معنی دار بود (۰۰۱/۰>p). بنابراین در گروه مشاوره گروهی، سازگاری زنان با ناباروری در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشت. نتیجه گیری: مداخله مشاوره گروهی بر افزایش سازگاری زنان نابارور تحت درمان IVF یا ICSI تاثیرگذار است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که این درمان می تواند به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان های پزشکی در مراکز درمان ناباروری ارائه شده و در سازگاری هر چه بیشتر زنان نابارور موثر باشد.
نویسندگان
معصومه خیرخواه
دانشجوی دکترای تخصصی آموزش پزشکی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
محسن واحدی
دانشجوی دکترای تخصصی آمار و اطلاع رسانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
پونه جنانی
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی جامعه نگر، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :