بررسی تجویز سفوتاکسیم در مقایسه با آمپی سیلین در مادران باردار دچار پارگی زودرس کیسه آب بر بروز عفونت در نوزادان

مقدمه: پارگی زودرس کیسه آب می تواند مشکلات جدی برای مادر، جنین و نوزاد به همراه داشته باشد. تعیین نوع آنتی بیوتیک مصرفی در مادر دچار این مشکل با توجه به عوامل شایع کلونیزاسیون واژینال مادر متغیر می باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر سفوتاکسیم در مقابل آمپی سیلین بر روی بروز عفونت نوزادی ناشی از پارگی زودرس کیسه آب انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۹۱-۱۳۸۹ بر روی ۲۰۰ زن مبتلا به پارگی زودرس کیسه آب که نیاز به آنتی بیوتیک داشتند در بیمارستان قائم (عج) مشهد انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه A (درمان معمول با آمپی سیلین) و B(سفوتاکسیم) قرار گرفتند. وضعیت مادر و جنین تا تولد و سپس نوزاد در بخش نوزادان یا بخش مراقبت های ویژه نوزادان تا ترخیص یا فوت کنترل شد. وضعیت نوزاد متولد شده از نظر تعداد گلبول سفید، پلاکت، ESR، CRP، کشت خون، وضعیت مایع مغزی نخایی، کشت مایع مغزی نخایی و میزان مرگ و میر در دو گروه ثبت و مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۵/۱۴) و آزمون های کای دو، تی مستقل و من- ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: دو گروه از نظر میانگین مدت پارگی کیسه آب تا زمان زایمان (۷۸/۰=p)، تعداد دفعات بارداری (۴۶/۰=p)، سن بارداری (۱۵۰/۰=p)، وزن نوزاد (۱۴۷/۰=p) و جنس نوزاد (۴۳۱/۰=p) همگن بودند. عفونت قطعی (۰۳۴/۰=p)، ESR بالا (۰۰۳/۰=p)، CRP مثبت (۰۴۹/۰=p)، نیاز به بستری (۰۰۱/۰=p) و مرگ نوزاد (۰۵/۰>p) در گروه نوزادان دریافت کننده آمپی سیلین بیشتر بود. نتیجه گیری: خطر بروز عفونت در نوزادان مادران دچار پارگی زودرس کیسه آب دریافت کننده سفوتاکسیم به طور واضحی کمتر از مادران دریافت کننده آمپی سیلین می باشد.