بررسی مدل اعتماد اجتماعی در محیط کار در بین معلمان

اریکسون اعتماد اجتماعی را مبنای اساسی هر گونه رابطه شخصی می داند و شکل گیری ورشته اعتماد را یکی از عوامل اصلی در انطباق و سازگاری و ایجاد شخصیت سالم به شمار می آورد. اریکسون همچنین معتقد است چگونگی شکل گیری یا عدم شکل گیری اعتماد نخستین بحران موجود در رشد انسانی است. از نظر او در تقابل میان اعتماد و بی اعتمادی دنیای بعدی انسان ساخته می شود (روزنتال ،گارنی ومور ۱۹۸۱). اعتماد، یک نگرش مثبت به فرد یا امری خارجی است و مبین میزان ارزیابی از پدیده ای است که با آن مواجه ایم. به عبارت دیگر، اعتماد، احساسی است که فرد یا افراد درباره چیزی تائید شده دارند (بیدل،۱۳۹۵). اعتماد اجتماعی، بر انتظارات و تعهدات اکتسابی وتائید شده به لحاظ اجتماعی دلالت دارد،که افراد نسبت به یکدیگر و نسبت به سازمانها و نهاد های مربوط به زندگی اجتماعی شان دارند (همان، ۱۳۹۵). درکل، اعتماد اجتماعی یکی از ابعاد بسیار مهم زندگی بشری را تشکیل می دهد، به طوری که بشر امروز بدون اعتماد اجتماعی تا حد زیادی قادر به حیات اجتماعی نیست. بنابراین، حیات اجتماعی زمانی بقاء و تداوم می یابد که حد اقل یکی از پیش فرض های اساسی آن (اعتماد اجتماعی) برقرار باشد. پارسونز عامل ایجاد اتحاد و انسجام اجتماعی و ثبات و نظم را اعتماد می داند. به عقیده وی اعتماد، این باور را در افراد ایجاد می کند که دیگران به منظور دستیابی به یک موقعیت گروهی از منافع شخصی دست می کشند (انعام،۱۳۸۰). زیمل اعتماد را معادل کلمه ایمان به کار می برد و به اعتقاد وی نوعی ایمان و اعتقاد به افراد جامعه است، در ریشه کلمه ایمان، مفهوم وثوق و اعتماد،تسلیم در برابر اراده دیگری و اطمینان به شخص مستتر است (زین آبادی،۱۳۸۵). کلمن اعتماد را وارد کردن عنصر خطر در کنش با دیگران دانسته و اعتماد را با مخاطره در ارتباط می داند، هر چند اعتماد با مخاطره همراه است، اما جهان را به جایی خوشایندتر، کارامدتر، و صلح آمیز تر برای زندگی تبدیل می کند (کلمن،۱۹۹۶).