بررسی آثار ویژگی های شخصیتی معلمان بر عملکرد آنها در کلاس درس

اساسی ترین عامل برای ایجاد موقعیت مطلوب در تحقق هدف های آموزشی، معلم است. اوست که می تواند حتی نقص کتاب های درسی و کمبود امکانات آموزشی را جبران کند یا برعکس، بهترین موقعیت و موضوع تدریس را با عدم توانایی در ایجاد ارتباط عاطفی مطلوب به محیطی غیرفعال و غیرجذاب تبدیل کند. در فرایند تدریس، تنها تجارب و دیدگاه های علمی معلم نیست که موثر واقع می شود، بلکه کل شخصیت اوست که در ایجاد شرایط یادگیری و تغییر و تحول شاگرد تاثیر می گذارد. دیدگاه معلم و فلسفه ای که به آن اعتقاد دارد، در چگونگی کار او تاثیر شدیدی می گذارد، بطوری که او را از حالت شخصیتی که فقط در تدریس مهارت دارد خارج می کند و به صورت انسان اندیشمندی در می آورد که مسئولیت تربیت انسان ها را بر عهده دارد. بر شمردن ویژگی های معلم کار چندان آسانی نیست. زیرا جوامع مختلف با فلسفه ها و نگرش های مختلف، انتظارات متفاوتی از معلم دارند. ولی می توان کم و بیش به مشترکاتی که معلمان در همه جا لازم است داشته باشند، اشاره کرد. آشنایی با ویژگی های شخصیتی معلمان، برای کلیه دست اندرکاران تعلیم و تربیت و دانشجویان که می خواهند در آینده به شغل شریف معلمی اشتغال ورزند، بسیار مفید خواهد بود. زیرا باعث می شود که آنان در درجه اول، خود را از دریچه چشم دیگران ببینند و ارزیابی کنند و پس از شناسایی خود بکوشند تا خود را اصلاح کنند و هر روز گامی به جلو بروند و از این واقعیت غافل نباشند که شخصیت معلم همانند شخصیت شاگردان به مرور زمان کامل خواهد شد. یک معلم باید سه مشخصه اصلی داشته باشد. زمینه ی علمی، مهارتهای حرفه ای، خصوصیت های شغلی - یک ضرب المثل می گوید: اگر به من ماهی بدهی، یک روز مرا سیر کردهای; ولی اگر به من ماهیگیری یاد بدهی، یک عمر مرا سیر کردهای. این، باید فلسفه یک معلم باشد. معلم باید صبور، مهربان، انعطاف پذیر، کاردان، شکیبا، با دیدباز با اخلاق خوش و مشتاق باشد و از تدریس لذت ببرد. نیز باید امانتدار، صادق، با قوه ی تصور قوی، خلاق و کارآمد، منظم، مفید، فروتن و باحیا باشد.