اثر یک دوره تمرین هوازی بر شاخص آنتی اکسیدانی کاتالاز قلب و مقاومت به انسولین رت های نر مبتلا به دیابت نوع ۲

استرس اکسیداتیو ناشی از هیپرگلیسیمی می تواند منجر به تشدید هیپرگلیسیمی و افزایش عوارضدیابت شود و بیماری های قلبی عروقی یکی از مهم ترین عوارض ناشی از دیابت میلتوس می باشد. از اینرو هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر یک دوره تمرین هوازی برشاخص آنتی اکسیدانی کاتالاز قلب ومقاومت به انسولین رت های نر مبتلا به دیابت نوع ۲ بود.در این مطالعه تجربی ۱۹ سر رت نر نژاد ویستار، درمحدوده سن ۸-۱۲ هفته و وزن ۲۵۰-۲۰۰ گرمبه ۳ گروه : کنترل دیابت (۸CD سر). دیابت تمرین (۸TD سر) و کنترل سالم (۳C سر) تقسیم شدند. برنامهتمرین شامل ۴هفته تمرین هوازی باشدت متوسط ۶۵ تا ۸۰ حداکثر اکسیژن مصرفی به صورت فزایندهبود. قبل و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین خون گیری و نمونه های بافت بطن چپ جهت بررسیمیزان شاخص HOMA-IR و فعالیت کاتالاز به روش الایزا استخراج گردید. برای مقایسه گروه های مطالعهاز تحلیل واریانس یک راهه و از آزمون تعقیبی شفه در نرم افزار SPSS استفاده شد (p≤۰/۰۵).نتایج نشان داد القای دیابت با STZ همراه با رژیم غذایی پرچرب باعث کاهش معنادار آنزیمکاتالاز(p=۰/۰۰۱) و افزایش معنادار شاخص HOMA-IR، گلوکز ناشتا و شاخص لی (p=۰/۰۰۱) در رتها شد. با این حال انجام ۴هفته تمرین هوازی باعث افزایش معنادار فعالیت آنزیم کاتالاز (p=۰/۰۰۱)وکاهش شاخص HOMA-IR، گلوکز و شاخص لی (p=۰/۰۰۱) شد.تمرین هوازی با شدت متوسط می تواند با افزایش فعالیت کاتالاز و کاهش مقاومت به انسولیت دربیماری دیابت به عنوان یک روش غیر دارویی موثر در درمان کاردیومیوپاتی دیابتی مورد استفاده قرار گیرد.