ارتباط مقادیر پروتئین ادرار نمونه های ۸ و ۱۶ ساعته با ۲۴ ساعته جهت تشخیص پره اکلامپسی

مقدمه: دفع پروتئین ادرار، یکی از مهمترین علائم پره اکلامپسی می باشد. جمع آوری ادرار ۲۴ ساعته، استاندارد طلایی جهت تعیین پروتئین ادرار می باشد. با توجه به دشواری و پر هزینه بودن این روش، مطالعات زیادی جهت یافتن شیوه ای ساده تر و سریع تر انجام شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط مقادیر پروتئین ادرار ۸ و ۱۶ ساعته با ۲۴ ساعته در زنان با فشار خون بالا جهت تشخیص پره اکلامپسی انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی از نوع ارزش تشخیصی در سال ۱۳۸۷ بر روی ۱۸۴ زن بارداری که بر اساس نظر پزشک جهت تشخیص پره اکلامپسی در مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) بستری شده بودند، انجام شد. افراد شامل دو گروه فشار خون طبیعی (۹۲ نفر) و فشار خون بالا (۹۲ نفر) بودند. در طی ۲۴ ساعت، سه نمونه ادراری ۸ ساعته در ظروف جداگانه و به صورت متوالی جمع آوری و حجم ادرار، سطح پروتئین و کراتینین ادرار اندازه گیری شد. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی و ضریب همبستگی پیرسون پروتئین ادرار ۸ ساعت اول، سوم و ۱۶ ساعته محاسبه شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های تی زوجی، لون و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در بیماران با فشار خون بالا، پروتئین ادرار ۸ ساعت اول دارای حساسیت ۸/۵۸%، ویژگی ۹۲% و ارزش اخباری مثبت و منفی ۵/۶۲% و ۸/۹۰% بود. نمونه ادرار ۱۶ ساعته، دارای حساسیت ۵/۷۶%، ویژگی ۹۶% و ارزش اخباری مثبت و منفی ۳/۸۱% و ۷/۹۴% بود. ضریب همبستگی بین نمونه ادرار ۸ ساعت اول و ۱۶ ساعت با پروتئین ادرار ۲۴ ساعته به ترتیب ۶۲۱/۰ و ۸۳۲/۰ بود. نتیجه گیری: نمونه ادرار ۱۶ ساعته، ارتباط مثبت قوی و نمونه ادرار ۸ ساعته اول و سوم، ارتباط مثبت متوسطی با نمونه ادرار ۲۴ ساعته داشت. جمع آوری کوتاه مدت ادرار، ارزش تشخیصی بیشتری در رد پره اکلامپسی دارد.