پیش بینی دلبستگی شغلی از طریق عاطفه مثبت و هوش هیجانی در ماماها و پرستاران

مقدمه: در دنیای پر رقابت کنونی سازمان ها به کارکنانی نیازمندند که متعهد و متمایل به حفظ و ادامه عضویت سازمانی باشند. در این میان عاطفه مثبت و هوش هیجانی از جمله متغیرهایی هستند که با خصوصیات فردی افراد رابطه دارند و می توانند در میزان دلبستگی افراد به شغلشان موثر باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی پیش بینی دلبستگی شغلی از طریق عاطفه مثبت و هوش هیجانی روی ماماها و پرستاران انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع همبستگی با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مبتنی بر هدف بر روی ۸۳ ماما و پرستار بیمارستان های اصفهان انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه دلبستگی شغلی (کانونگو، ۱۹۸۲)، پرسشنامه عاطفه مثبت مرتبط با شغل (فاکس و اسپکتور، ۱۹۹۹) و پرسشنامه هوش هیجانی موسسه توانایی های بهداشتی، انسانی (۲۰۰۶) بود. داده ها از طریق ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه توسط نرم افزار SPSS (نسخه ۱۶) تحلیل شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: متغیر عاطفه مثبت با دلبستگی شغلی در ماماها و پرستاران رابطه مثبت و معنی داری داشت (۰۱/۰≥p) ولی بین هوش هیجانی و دلبستگی شغلی آنان رابطه معنی داری مشاهده نشد (۰۵/۰عاطفه مثبت می تواند دلبستگی شغلی را پیش بینی کند.