تاثیر یونومایسین به عنوان یک ماده مصنوعی فعال کننده تخمک بر نتایج لقاح پس از انجام تزریق سیتوپلاسمی اسپرم به درون تخمک
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 123
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-15-18_001
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: جهت افزایش احتمال لقاح در مواردی که عدم موفقیت لقاح بعد از انجام تزریق سیتوپلاسمی اسپرم به درون تخمک (ICSI)، ناشی از فعال نشدن تخمک باشد، فعال کردن تخمک به صورت مصنوعی توصیه می شود. روش های فعال کردن مصنوعی تخمک از طریق استفاده از یک ماده شیمیایی یا به طریق الکتریکی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر یونومایسین به عنوان یک ماده شیمیایی که به طور مصنوعی باعث فعال سازی تخمک می شود، بر میزان لقاح، تسهیم، رشد و نمو جنین و میزان بارداری بعد از انجام ICSI انجام شد. روش کار: این مطالعه مداخله ای در سال ۸۴-۱۳۸۳ بر روی ۸۷ زوج نابارور مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروری اصفهان که علت ناباروری آنها فاکتورهای مردانه بود، انجام شد. مایع سمن از افراد مورد مطالعه جهت درمان ICSI جمع آوری شد. بخشی از آن جهت آنالیز معمول سمن که شامل بررسی غلظت، تحرک و مورفولوژی است، بر اساس معیارهای سازمان بهداشت جهانی استفاده شد و باقیمانده نمونه ها به روش با Pure Sperm شستشو داده شد و جهت انجام عمل ICSI مورد استفاده قرار گرفت. برای هر بیمار، اووسیت ها به طور تصادفی در دو گروه کنترل و تیمار قرار گرفتند. اووسیت های گروه تیمار به مدت ۱۰ دقیقه در مجاورت با ۱۰ میکرو مولار یونومایسین قرار گرفتند. پس از گذشت ۱۸- ۱۶ ساعت از تزریق به داخل اووسیت، میزان لقاح بر اساس مشاهده پیش هسته ها بررسی شد. میزان تسهیم و کیفیت جنین ۴۸ و ۷۲ ساعت پس از لقاح برای هر دو گروه بررسی و ثبت شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماریSPSS (نسخه ۵/۱۱) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت مقایسه میانگین داده ها بین دو گروه از آزمون تی استفاده شد. میزان pکمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بین دو گروه از نظر میزان لقاح و درصد تسهیم ۷۲ ساعت بعد از ICSI تفاوت معنی داری مشاهده شد (۰۰۱/۰>p). به علاوه در بیمارانی که گروه کنترل آنها فاقد لقاح بود، از گروه تیمار با یونومایسین، ۲ عدد بارداری به دست آمد. در حالی که در گروهی که میزان لقاح پایین (۳۳-۱%) بود، میانگین میزان لقاح در گروه تیمار آنها (۳۱/۵۸%) نسبت به گروه کنترل (۳/۱۴%) به طور معنی داری افزایش یافت. نتیجه گیری: فعال سازی مصنوعی تخمک با استفاده از یونومایسین نه تنها بر میزان موفقیت در لقاح، بلکه بر میزان تسهیم و همچنین رشد جنین اثر مثبت دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شهناز رضوی
دانشیار گروه بافت شناسی و جنین شناسی، گروه علوم تشریح و بیولوژی مولکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
زینب جاودان
پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
محمد حسین نصر اصفهانی
دانشیار گروه جنین شناسی، گروه جنین شناسی و آندرولوژی پژوهشکده رویان، مرکز باروری و ناباروری اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
مسعود صادقی
مربی گروه بافت شناسی، گروه علوم تشریح، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :