بررسی ارتباط پروتئین واکنشی C با شواهد بافتشناسی کوریوآمنیونیت در پارگی زودرس قبل از ترم پردهها

مقدمه: پیشبینی دقیق کوریوآمنیونیت همچنان به عنوان یک مشکل جدی در بیماران با پارگی پیش از موعد، قبل از ترم پردهها می باشد و میتواند در مدیریت مامایی تاثیرگذار باشد. پروتئین واکنشی C یک شاخص موجود در گردش خون جهت تشخیص التهاب است و اهمیت اندازهگیری آن در بالین همچنان نامشخص است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط سطح سرمی پروتئین واکنشی C و کوریوآمنیونیت بافتشناسی در پارگی پیش از موعد قبل از ترم پردهها انجام شد. روشکار: این مطالعه مقطعی از تیر ماه ۱۳۸۸ لغایت تیر ماه ۱۳۸۹ بر روی ۵۰ زن باردار با سن بارداری ۲۵-۳۴ هفته و پارگی پیش از موعد قبل از ترم پردهها انجام شد. پروتئین واکنشی C با حساسیت بالا با استفاده از کیت HS CRP IBL ساخت کشور ایتالیا در زمان ختم بارداری اندازهگیری شد. پس از ختم بارداری جفت جهت بررسی آسیبشناسی و تعیین وجود کوریوآمنیونیت ارسال شد. تمام نمونهها توسط یک آسیب شناس و بدون اطلاع از وضعیت بالینی بیماران و میزان CRP آن ها تحت بررسی قرار گرفت و میزان و محل التهاب حاد گزارش شد. برای تحلیل دادهها از آزمون تی دانشجویی، منویتنی، منحنی راک و شاخصهای حساسیت و ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی و از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۳) استفاده شد. یافتهها: متوسط سطح پروتئین واکنشی C در گروه دارای کوریوآمنیونیت ۷/۲۶±۵/۰۷ میلیگرم در لیتر و در گروه بدون کوریوآمنیونیت ۵/۲۱±۲/۹۸ میلیگرم در لیتر بود که ارتباط معنیداری بین پروتئین واکنشی C و کوریوآمنیونیت مشاهده نشد (p=۰/۱۴). در سه نقطه برش ۱۰ ،۸ و ۱۵ میلیگرم در لیتر، حساسیت و ویژگی برای هر کدام به ترتیب  .آمد دست به ۱ ،۰/۰،۰۶/۸۵ و ۰/۲۵ ،۰/۷۶ ،۰/۶۲ نتیجهگیری: پروتئین واکنشی C با حساسیت بالا ارتباط مستقیمی با شواهد بافت شناسی کوریوآمنیونیت ناشی از پارگی زودرس پیش از موعد پرده ها ندارد