هیسترکتومی و پیامدهای جنسی بعد از آن (مرور سیستماتیک)
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 105
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-14-7_008
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: دسترسی به درمان های جایگزین هیسترکتومی برای خونریزی های غیر طبیعی رحمی انگیزه ای برای ارزیابی دوباره اثر هیسترکتومی بر روی کیفیت زندگی زنان شده است. از آنجا که یکی از جنبه های مهم کیفیت زندگی زنان، عملکرد جنسی آنان می باشد. در این مقاله شواهد مربوط به اثر هیسترکتومی بر روی "پیامد جنسی" مورد بررسی قرار می گیرد. روش کار: جستجوی الکترونیکی در مقالات انگلیسی با واژه های: تمایلات جنسی، رضایتمندی جنسی، پیامد جنسی، هیسترکتومی، لذت جنسی و ارگاسم در پایگاه های اطلاعاتی Pub Med، EMBASE، Science Direct و Scopus انجام شد. ۲۳ مطالعه شامل ۱۱ مطالعه آینده نگر، ۵ مطالعه گذشته نگر و ۷ کارآزمایی بالینی به دست آمد. به جز تعداد کمی از مقالات، کیفیت روش کار اکثر مطالعات ضعیف بود اما به دلیل کمبود اطلاعات در مورد این موضوع مهم، تصمیم گرفتیم که تمام مطالعات بررسی شوند. یافته ها: ارزیابی کیفیت روش کار مطالعات با استفاده از یک سیستم نمره دهی که در متن مقاله توصیف شده است، انجام شد. ابزار اندازه گیری پیامدها، معمولا معتبر نبوده و بیشتر مطالعات عوامل مخدوش کننده مهم را در نظر نگرفته بودند. نتیجه بیشتر مطالعات در این مرور سیستماتیک، نشان دهنده عدم تغییر یا افزایش تمایلات جنسی در زنانی که تحت عمل هیسترکتومی قرار گرفته اند، بود. نتیجه گیری: اکثر مطالعات ارزیابی شده در مورد اثر هیسترکتومی بر پیامد جنسی به صورت ضعیف طراحی شده بودند. شواهد در دسترس بیانگر افزایش کیفیت زندگی جنسی بیشتر زنانی است که تحت عمل هیسترکتومی قرار می گیرند و هیسترکتومی اثر مخربی بر روی پیامد جنسی زنان ندارد. مطالعات آینده نگر باید عوامل مخدوش کننده با اثر بالقوه منفی یا مثبت بر روی پیامد جنسی که غیر وابسته به هیسترکتومی می باشند را در نظر بگیرند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
راحله بابازاده
دانشجوی PhD بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.
خدیجه میرزایی
استادیار بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
فریده اخلاقی
دانشیار زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :