درد پایدار پرینه بعد از اپی زیاتومی در زنان نخستزای مراجعه کننده به بیمارستانهای شهر تهران: مطالعه طولی
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 73
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-14-4_008
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: اپی زیاتومی از شایع ترین اعمال در زنان است، اما بهترین تکنیک اپی زیاتومی و منافع بالینی آن تا حد زیادی ناشناخته مانده است. هدف این مطالعه تعیین فراوانی درد پایدار پرینه بعد از اپی زیاتومی و عوامل مرتبط با آن بود. روش کار: ااین مطالعه طولی گذشته نگر روی۵۱۰ خانم نخست زای به روش واژینال، که به ده مرکز آموزشی شهر تهران مراجعه کرده بودند و به روش نمونه گیری آسان و در دسترس انتخاب شده بودند، در سال ۱۳۸۶-۱۳۸۸ انجام شد. درد پرینه در روزهای ۱۰،۱ و۴۰ بعد از زایمان مورد بررسی قرار گرفت. عوامل مرتبط شامل سن، شاخص توده بدن، وزن نوزاد، جنس نوزاد، تعداد استریا، طول مرحله اول و دوم زایمان و نوع اپی زیاتومی نیز ثبت شد. داده ها به روش مصاحبه جمع آوری و با نرم افزار SPSS(نسخه ۵/۱۱) و آزمون های کای دو، تی مستقل و من ویتنی تحلیل شد. یافته ها: فراوانی درد پرینه در روز اول ۴/۹۶%، روز دهم ۶۳% و در روز ۴۰ بعد از زایمان ۲۵% به دست آمد. درد پرینه در روز اول (۰۰۱/۰=p) و روز دهم (۰۰۱/۰=p) با سن مادر ارتباط داشت. تعداد استریا در روز اول بعد از زایمان با درد پرینه ارتباط معنی دار داشت (۰۰۱/۰=p). همچنین درد پرینه بعد از ۴۰ روز با طول مرحله اول زایمان ارتباط معنی دار داشت (۰۰۲/۰=p). نتیجه گیری: فراوانی درد پرینه در سه مقطع زمانی بعد از زایمان با مطالعات مشابه خارجی همخوانی دارد. تعداد استریا و طول مرحله اول زایمان فاکتورهای موثری بر درد پرینه هستند که نیاز به مطالعه بیشتری در مورد آنها است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کبری خاجوی شجاعی
مربی بهداشت مادر و کودک، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
علی دواتی
استادیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
فرید زایری
استادیار گروه آمار حیاتی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :