بررسی موارد هیستروسکوپی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان رسول اکرم (۱۳۷۵ -۸۵)

مقدمه: از اواسط سال۱۹۸۰ هیستروسکوپی جایگزین کورتاژ کورکورانه به عنوان یک اقدام استاندارد جهت تشخیص دقیق پاتولوژی داخل رحمی مانند خونریزی غیر طبیعی رحمی و بررسی نازایی شد. هدف این مطالعه تعیین موارد استفاده و عوارض ناشی از هیستروسکوپی در یک دوره ۱۰ ساله در یکی از مراجع ارجاع در شهر تهران می باشد تا بتوان در سیاستگذاری های بهداشت و درمان از این نتایج بهره برد. روش کار: این مطالعه یک بررسی مشاهده ای تحلیلی گذشته نگر است که با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام شده است. پرسشنامه شامل اطلاعات فردی، شکایات بیماران، معاینات، نتایج سونوگرافی لگنی، درمانهای قبلی و عوارض رخ داده ناشی از هیستروسکوپی می باشد که بر مبنای پرونده بیماران مراجعه کننده به اورژانس و درمانگاه زنان بیمارستان رسول اکرم در تهران در طی سالهای ۱۳۷۵-۸۵ تکمیل گردید. کلیه پرونده های در دسترس شامل ۹۱۰ پرونده بود که ۲۶ پرونده بدلیل نقص از مطالعه خارج شدند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه۱۱/۵وارد رایانه شد و تحلیل داده ها با تست های آماری مجذور کای و آنوا انجام شد. نتایج: در این مطالعه ۸۸۴ بیمار با میانگین سنی ۳۴/۸ سال بررسی شدند. ۶۵۶ بیمار چند زا بودند که ۲۹۰ نفر از آنان (۴۴/۲%) سابقه حداقل یک سقط داشتند. همچنین ۴۲۷ نفر (۴۹%) مبتلا به خونریزی غیر طبیعی رحمی بودند. هفت بیمار (۰/۸%) بعد از هیستروسکوپی دچار عوارض زودرس و چهار بیمار (۰/۵%) دچار عوارض دیررس شدند. در بیمارانی که میومکتومی و رزکسیون سپتوم برایشان انجام شده بود به ترتیب سه ودو مورد عارضه زودرس ایجاد شد و در مورد تخریب اندومتر عارضه ای مشاهده نشد. نتیجه گیری: هیستروسکوپی روش دقیق جهت تشخیص و درمان پاتولوژی داخل رحمی است. این روش کم عارضه و بدون نیاز به بستری طولانی مدت است.