ارزیابی ریسک سلامتی آرسنیک در منابع آب آشامیدنی و آبیاری و برنج منطقه میداوود در استان خوزستان

مقدمه: آلودگی منابع آب به فلزات سنگین و ورود به چرخه زیستی می تواند اثرات مخرب زیست محیطی را به دنبال داشته باشد. آرسنیک در آب آشامیدنی از جمله عناصری است که غلظت بالای آن پیامدهای نابهنجاری را برای سلامتی بدن به دنبال دارد. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین ریسک سلامتی آرسنیک در منابع آب شرب، آبیاری و برنج منطقه میداوود در استان خوزستان صورت گرفت.روش ها: از چاه های آب شرب، آبیاری و همچنین، از دانه های برنج موجود در مزارع منطقه نیز نمونه برداری به عمل آمد. پس از آماده سازی نمونه، سنجش غلظت آرسنیک با دستگاه (ICP-MS یا Inductively coupled plasma mass spectrometry) انجام شد.یافته ها: میانگین کل غلظت آرسنیک در نمونه های آب شرب، آبیاری و برنج منطقه میداوود به ترتیب ۸، ۷۵/۱۲ (میلی گرم بر لیتر) و ۰۷۹/۰ (میلی گرم بر کیلوگرم) حاصل شد. جذب روزانه مزمن (CDI یا Chronic daily intake) آرسنیک از طریق مصرف آب و برنج، برای گروه کودکان و زنان و مردان محاسبه گردید که کمتر از حد قابل تحمل دریافت روزانه FAO (Food and agriculture organization) بود. همچنین، نتایج سهم خطر در هر سه گروه (۱ <) به دست آمد که در محدوده نگران کننده و غیر ایمن است.نتیجه گیری: به طور کلی، سهم خطر (۱ <) برای ساکنان منطقه به ویژه گروه کودکان به جهت آشامیدن آب و مصرف برنج در محدوده نگران کننده و غیر ایمن قرار دارد. توجه به این نکته که آب شرب و آبیاری مزارع منطقه میداوود از چاه تامین می شود و تغییرات دبی و سطح ایستابی چاه بر میزان غلظت آرسنیک اثرگذار است، کنترل منابع آب در این منطقه ضرورت دارد.