برآورد نااریب نسبت جمعیت های پنهان در معرض بیماری های پرخطر

مقدمه: ازآن جا که سلامت جامعه در اثر بروز بیماری های پرخطر با مخاطره همراه می باشد، همواره جمعیت های در معرض این بیماری ها به خصوص جمعیت های پنهان، مورد توجه پژوهشگران و سیاست گذاران بهداشت عمومی قرار دارند. روش های متداولی که برای نمونه گیری و محاسبه برآورد نسبت این جمعیت ها مورد استفاده محققان قرار می گیرد، اغلب منجر به کم یا بیش برآوردی این نسبت ها در جمعیت های مورد مطالعه می گردد. با وجود معرفی روش های نمونه گیری کارایی همچون روش نمونه گیری پاسخگو محور از بیش از دو دهه پیش تاکنون، اما به دلیل عدم آشنایی پژوهشگران این حوزه با نحوه محاسبه برآوردها در نمونه های به دست آمده از این روش، کمتر از آن در برآورد نسبت جمعیت های پنهان استفاده می گردد. هدف از انجام مطالعه حاضر، معرفی برآوردهای نسبت های جمعیتی برای متغیرهای کیفی مانند ابتلا به بیماری، با استفاده از برآوردهای احتمال روابط درون و برون گروهی و اندازه شبکه اجتماعی پاسخگویان بود. روش ها: با فرض وجود روابط دوطرفه در جمعیت هدف و انجام نمونه گیری با جای گذاری، در این مطالعه برآورد نسبت های جمعیتی با استفاده از برآوردهای احتمال روابط درون و برون گروهی و اندازه شبکه اجتماعی پاسخگویان محاسبه گردید. یافته ها: تئوری های موجود و شبیه سازی های رایانه ای نشان داد که برآوردهای معرفی شده برای نسبت جمعیت های پنهان، به طور مجانبی نااریب بودند و نرخ همگرایی بالایی داشتند. نتیجه گیری: عدم انتخاب صحیح روش نمونه گیری و همچنین، محاسبه برآورد نسبت جمعیت های پنهان که در معرض بیماری های پرخطر هستند و در سیاست گذاری های بهداشتی تاثیرگذار می باشند، نتایج قابل قبولی در رسیدن به اهداف این سیاست گذاری ها ارایه نخواهد داد.