ارتباط بین علایم اختلالات روانی و فرسودگی شغلی در کارکنان بهداشتی و درمانی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف، تعیین رابطه بین علایم اختلالات روانی با فرسودگی شغلی در کارمندان دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد.روش ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی بود. تعداد ۳۰۰ کارمند با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. علایم اختلالات روانی، متغیرهای پیش بین و فرسودگی شغلی، متغیرهای ملاک پژوهش حاضر بودند. نشانگان اختلالات روانی تجدید نظر شده و پرسش نامه شغلی Maslach (Maslach Burnout Inventory یا MBI)، ابزارهای جمع آوری داده ها بود.یافته ها: رابطه مثبت و معنی داری بین فرسودگی شغلی و کلیه نشانه های اختلالات روانی وجود داشت. پرخاشگری عامل پیش بینی کننده معنی دار خستگی هیجانی (۵۲/۰ = r، ۰۰۱/۰ > P) و مسخ شخصیت (۴۱/۰ = r، ۰۱۰/۰ = P) بود. از بین علایم اختلالات روانی، پرخاشگری (۴۵/۰ = r، ۰۳۰/۰ = P) و افکار پارانویید (۴۵/۰ = r، ۰۰۱/۰ > P) توانسته بودند به طور مثبت و معنی داری، بعد کاهش عملکرد را پیش بینی نمایند.نتیجه گیری: در میان علایم اختلالات روانی، پرخاشگری مهم ترین عامل پیش بینی کننده فرسودگی شغلی محسوب می شود. به نظر می رسد برنامه ریزی برای خدمات آموزشی، سازمانی و مداخلات روانی بر اساس نتایج مطالعه حاضر، می تواند نقش مهمی در ارتقای سلامت روان و رضایت شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی داشته باشد.