بررسی فرسودگی شغلی بهورزان شاغل در خانه های بهداشت مرکز بهداشت شماره یک اصفهان در سال ۱۳۹۲

مقدمه: فرسودگی شغلی سندرمی روان شناختی مشتمل برسه محور خستگی هیجانی، مسخ شخصیت و احساس عدم کفایت شخصی می باشد، بهورزان به عنوان مراقبین سطح اول خدمات بهداشتی (Primary Health Care- PHC) در معرض انواع مشکلات جسمی و روانی می باشند، تحقیق حاضر با هدف "تعیین وضعیت فرسودگی شغلی در بهورزان شاغل در خانه های بهداشت مرکز بهداشت شماره یک اصفهان در سال ۱۳۹۲"جهت ارائه راهکار مناسب انجام گردید.روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی است که بر روی تمامی بهورزان شاغل مرکز بهداشت شماره یک اصفهان (۱۲۰نفر) در سال ۱۳۹۲ انجام گرفت، ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه ای شامل اطلاعات فردی، اطلاعات حرفه ای، و پرسش نامه مسلچ (Maslach) بود. پرسش نامه توسط بهورزان تکمیل و داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS نسخه ۲۰ و آزمون های آماری ANOVA، ضریب همبستگی اسپیرمن، همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل تحلیل گردید.یافته ها: نمره کلی فرسودگی شغلی در حد متوسط با میانگین (۱/۴۲) و انحراف معیار (۷/۱۴) بود. بین نمره فرسودگی شغلی در حیطه عاطفی و حیطه مسخ شخصیت (۶۵۴/۰ = r و ۰۰۱/۰ < P) و هم چنین حیطه عاطفی و حیطه کاهش موفقیت فردی (۵۷۲/۰ = r و ۰۰۱/۰ < P)و حیطه مسخ شخصیت وکاهش موفقیت فردی (۶۹۳/۰ = r و ۰۰۱/۰ < P) رابطه مستقیم وجود داشت. میانگین نمره فرسودگی شغلی کلی، بعد عاطفی و کاهش موفقیت فردی در زنان به طور معنی داری بیشتر از مردان بود (۰۵/۰ < P). سطح تحصیلات بهورزان با نمره فرسودگی شغلی در کل و در ابعاد مختلف رابطه معکوس داشت. با دور شدن محل سکونت بهورزان از خانه بهداشت فرسودگی شغلی در بعد عاطفی افزایش یافته است (۰۴/=p).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که فراوانی و شدت فرسودگی شغلی در بهورزان مرکز بهداشت شماره یک اصفهان در حد متوسط بوده و از این میان، میزان فرسودگی شغلی در زنان بیشتر از مردان بوده است که از دلایل آن می توان به انجام همزمان وظایف شغل بهورزی و وظایف خانه و فرزندان که باعث افزایش میزان اضطراب و استرس شده وهم چنین بعد مسافت وعدم بهره مندی از تسهیلات ایاب و ذهاب برای تردد به محل کار اشاره نمود.واژه های کلیدی: فرسودگی شغلی، بهورز، خانه، مرکز بهداشت شماره یک اصفهان