بررسی علل مرگ و میر مادران در فاصله ی سال های ۱۳۹۰-۱۳۸۵ در استان اصفهان

مقدمه :کاهش میزان مرگ و میر مادران بدون آگاهی از علل و میزان دقیق آن امکان پذیر نمی باشد. در این مطالعه با تعیین علل مستقیم و غیرمستقیم مرگ و میر مادران ، بررسی گزارش های اتوپسی و مراقبت های بهداشتی به بررسی دقیق این موضوع در استان اصفهان در سالهای۱۳۹۰-۱۳۸۵ می پردازیم. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی و از نوع مقطعی است. .جمعیت مورد مطالعه مادران بارداری بودند که از شروع سال ۸۵ تا پایان سال ۹۰ طی دوران بارداری تا ۴۲ روز پس از زایمان در استان اصفهان فوت کردند. لیست بیماران از معاونت درمان اخذ شد و پرونده هر بیمار بررسی شد. گزارش اتوپسی و صورت جلسه کمیته مرگ و میر مادران باردار مطالعه شد. یافته ها :در ۶۷ مورد مطالعه شده بیشترین آمار مربوط به سال ۸۹ با ۱۴ مورد می باشد. بیشترین علت فوت بر اساس یافته های بالینی و گزارش اتوپسی، خونریزی ( آتونی ) می باشد و بین این دو علت هماهنگی معنادار بود      ) ۰۰۱/۰P<).۷۲% علل مرگ مستقیم، شامل خونریزی پس از زایمان (۶/۳۲٪)، عوارض ناشی از فشار خون (۲۶٪)، ترومبوآمبولی (۳/۱۷٪) و ۲۸% علل مرگ، غیرمستقیم که بیماری قلبی با۳/۴۷ % شایع ترین عامل غیرمستقیم مرگ بوده است. بیشترین مشکل در مراقبت های کل دوران بارداری، نامطلوب بودن خدمات ارائه شده، اشکال در فوریت های زایمانی و ثبت ناکامل اطلاعات بوده است. نتیجه گیری: در این مطالعه با توجه به  تمام عوامل درگیر، بیشترین میزان مرگ مربوط به خونریزی، عوارض ناشی از فشار خون و بیماری قلبی بوده است. کاهش این میزان می تواند از طریق آموزش و افزایش سطح آگاهی جامعه، بهبود پوشش و خدمات ارایه شده طی مراقبت های کل دوران بارداری، ارتقا تجهیزات و بهبود خدمات در دوران زایمان تحقق یابد. واژه های کلیدی : مرگ و میر مادران باردار، حاملگی، خونریزی پس از زایمان، اتوپسی