تاثیر مصرف چای ترش بر پروفایل لیپیدی افراد مبتلا به دیس لیپیدمی

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 73

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HSR-9-13_010

تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: دیس لیپیدمی مهم ترین علت بیماری های قلبی عروقی در جهان است و درمان گیاهی نقش مهمی در درمان دیس لیپیدمی دارد. با توجه به اینکه مطالعات محدودی در خصوص اثر چای ترش (Hibiscus sabdariffa L.) در مدل های انسانی انجام شده، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مصرف چای ترش بر پروفایل لیپیدی افراد مبتلا به دیس لیپیدمی انجام گرفت. روش ها: یک مطالعه کار آزمایی بالینی تصادفی کنترل دار بر روی ۴۳ نفر از بیماران مبتلا به دیس لیپیدمی پلی ژنیک بدون سابقه بیماری قلبی عروقی، دیابت، کلیوی، کبدی، تیروئیدی که هیچگونه داروی پایین آورنده چربی خون مصرف نمی کردند، انجام گرفت. بیماران به طور تصادفی به دو گروه شاهد و تجربی تقسیم شدند. به هر دو گروه در ابتدای طرح، آموزش های اصلاح سبک زندگی داده شد. گروه تجربی روزانه دو لیوان چای ترش را صبح و عصر بین وعده های غذایی به مدت ۹۰ روز مصرف نمودند که جایگزین دو لیوان از چای سیاه مصرفی روزانه شد. در ابتدا و روزهای ۴۵ و ۹۰ نمونه خون افراد بعد از ۱۴-۱۲ ساعت ناشتایی گرفته و پروفایل لیپیدی اندازه گیری شد. یافته ها: در گروه تجربی، تغییرات میانگین کلسترول تام پایه، روزهای ۴۵ و ۹۰ اختلاف معنی داری داشته و کاهش ۴۶/۹% را نشان داد. تغییرات میانگین HDL-c وLDL-c  پایه، روزهای ۴۵ و ۹۰ اختلاف معنی داری داشته و به ترتیب کاهش ۳۳/۸% و ۸۰/۹% را نشان داد. بنابراین مصرف چای ترش می تواند در پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی مفید باشد. نتیجه گیری: در مطالعه حاضر کاهش HDL-c اختلاف معنی داری بین دو گروه نشان داد که از نظر بالینی معنی دار نبود، در سایر لیپیدها اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. واژه های کلیدی: Hibiscus sabdariffa L.، دیس لیپیدمی پلی ژنیک، چای ترش، پروفایل لیپیدی

نویسندگان

فریحه احمدزاده ثانی

MSc in Nutrition, the International Branch of Shahid Beheshti University of Medical Sciences & Health Services, Tehran, Iran

مجید حاجی فرجی

PhD in Clinical Nutrition, Associate Professor, National Nutrition & Food Technology Research Institute, Faculty of Nutrition and Food Technology Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran (Corresponding author) Email: m.hajifaraji @ nnf

یداله محرابی

PhD in Biostatistics, Professor Department of Epidemiology, College of Public Health Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

محمدسالم رضایی

Internist, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran

هما حاجی مهدی پور

PhD in Pharmacognosy, Assistant Professor in Department of Traditional Medicine Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

عباس حسن زاده

Assistant Professor, Gastroenclogy, Department of Humanities, Gonabad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran